تهیه بارکد ژنتیکی ماهیان چاه نیمه های زابل

چاه نیمه های زابل در سال های اخیر به‌دلیل خشکسالی های مختلفی که باعث عدم پایداری آب در تالاب هامون گشته است، برای حیات آبزیان که در آن قسمت زیست می‌کنند، دارای اهمیت فراوان شده‌اند. این شرایط، شناسایی گونه و تنوع زیستی ماهیان این منطقه را جهت ایجاد اطلاعات پایه مورد نیاز، در مدیریت و حفاظت از ماهیان ضروری می سازد. به‌منظور شناسایی و تهیه بارکد ژنتیکی گونه های ماهی در چاه نیمه‌های زابل، عملیات نمونه‌برداری در سال 1395 انجام شد. در مجموع 29 نمونه شاملcarassius sp. schizothorax zaradunyi, shizocypris altidorsalis, cyprinus carpio, gonorhynchus adiscus, ctenopharingodon idella, paracobitis rhadinaeus صید شدند. برای انجام تحلیل‌های شجره‌شناسی، انتهای ʹ5 ژن coi در نمونه های مورد بررسی تعیین شد. جهت بررسی‌های شجره‌شناسی، از روش الحاق همسایگی (neighbor-joining)، استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش وجود شش گروه شجره‌شناسی را نشان داد. بر همین اساس بیشترین میزان تمایز ژنتیکی 27.1 درصد، بین گونه p. rhadinaeus وc. idella، کمترین میزان تمایز ژنتیکی 10.8 درصد، بین گونه c. carpio و s. zarudyni مشاهده شد.

genetic barcoding of fishes in chahnimeh-ha, zabol, iran

due to drought during the recent years, the hamoon wetland has become unstable and hence chah-nimeh water reservoirs of zabol (sistan, iran) have become increasingly important for aquatic life. hence, it is necessary to identify biodiversity of fish in chah-nimeh reservoirs to provide baseline data for management and conservation purposes. in order to identify and dna barcode fish species in chah-nimeh reservoirs, fish specimens were collected during 2017. totally, 29 specimens belonging to schizothorax zarudnyi, carassius sp., paracobitis rhadianaeus, ctenopharingodon idella, gonorhynchus adiscus, cyprinus carpio, schizocypris altidorsalis were collected. to perform phylogenetic analyzes 5’ end sequence of gene coi were produced. for phylogenetic analysis neighbor-joining and maximum likelihood methods were used. the results resolved six phylogenetic groups among the analyzed specimens. accordingly, the maximum genetic divergence was 27.1% between p. rhadinaeus and c. idella and the minimum genetic divergence was 10.8% between c. carpio and s. zarudnyi.