جداسازی و شناسایی ریزوباکترهای همزیست با برخی از لگوم‌های غیر زراعی استان البرز

ریزوباکترهایی که به واسطه تحریک رشد و سرکوب بیماری ها به گیاه سود می رسانند ریزوباکترهای محرک رشد گیاه (pgpr) نامیده می شوند که باکتری های ریزوبیومی را نیز شامل می شوند. ریزوبیوم ها علاوه بر فراهم کردن نیتروژن، رشد سیستم ریشه گیاه را نیز ارتقا داده و جذب مواد غذایی را بهبود می بخشند. در پژوهش حاضر به منظور جداسازی و شناسایی ریزوباکترها به ویژه ریزوبیوم های همزیست با لگوم های غیر زراعی، از زمین های 12 نقطه استان البرز، 21 نمونه گیاهی جمع آوری شد. به منظور جداسازی باکتری ها، سری رقت از گرهک ها، خاک های ریزوسفری و ریشه ها تهیه شد. پس از کشت و خالص سازی در محیط کشت yma، خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی سویه ها مورد بررسی قرار گرفت. مجموعاً 16 سویه خالص به دست آمد. dna همگی آن ها استخراج و ژن 16s rrna با استفاده از واکنش زنجیره ای پلی مراز و توسط آغازگر اختصاصی تکثیر شد. سویه ها توسط توالی های این ژن و با استفاده از پایگاه داده eztaxon شناسایی شدند. تمامی سویه های جدا شده در پژوهش حاضر متعلق به 12 گونه بودند. واکنش های زنجیره ای پلی مراز برای ژن های atpd، noda و nifh نیز با استفاده از آغازگرهای اختصاصی صورت گرفت. درخت های فیلوژنتیک با استفاده از روش آماری درست نمایی بیشینه (ml) ساخته و فواصل تکاملی با استفاده از مدل tamuranei محاسبه شدند. بر اساس نتایج به دست آمده از چهار سویه ensifer meliloti جدا شده در این پژوهش تنها سویه tal31 با افزایش غلظت نمک از یک درصد به دو درصد (w/v) رشد بیشتری داشت. بنابراین این سویه احتمالاً مقاوم به شوری است. برای اولین بار است که در پژوهش حاضر سویه rhizobium laguerreae (tal71) و سویه alkalisoli neorhizobium (krj1) به ترتیب از گرهک های ریشه گیاه شبدر قرمز (trifolium pratense) و دغدغک البرزی (colutea buhsei) جدا شده اند. این یافته ها مبین آن است که طیف میزبانی سویه های ریزوبیومی بیشتر از آن است که در گذشته تخمین زده می شد.