نقشه یابی ارتباطی عملکرد و برخی صفات زراعی مهم در جو (Hordeum Vulgare L.)

به منظور شناسایی نواحی ژنومی مرتبط با عملکرد و برخی صفات مهم زراعی از طریق نقشه یابی ارتباطی، 100 رقم جو زراعی در قالب طرح لاتیس با دو تکرار و در شرایط مزرعه کشت شدند. عملکرد، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، زمان گلدهی، شاخص برداشت و ارتفاع گیاه اندازه گیری شد. ارزیابی ژنوتیبی با 3964 نشانگر اس.ان.پی با فراوانی بیش تر از ده درصد صورت پذیرفت. تعیین ساختار جمعیت نشان داد که ژنوتیپ ها بر اساس نشانگرهای مورد استفاده در دو زیرگروه قرار می‌گیرند که با مورفولوژی دوردیفه یا شش ردیفه بودن سنبله مطابقت داشت. میانگین عدم تعادل با افزایش فاصله ژنتیکی کاهش یافت و در داخل زیرگروه ها بیش تر از عدم تعادل موجود در کل جمعیت بود. با استفاده از مدل خطی مخلوط تعداد 103 کیو.تی.ال برای صفات مورد ارزیابی شناسایی شد که 47 کیو.تی.ال با ژن ها و کیو.تی.ال های گزارش شده قبلی مطابقت داشت و 56 کیو.تی.ال جدید برای نخستین بار گزارش شد. snp_3660 مرتبط با عملکرد و snp_1432 مرتبط با تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و مورفولوژی دوردیفه یا شش ردیفه سنبله بیش ترین مقدار لگاریتم احتمال را دارا بودند و پتانسیل استفاده در گزینش به کمک نشانگر را دارند. این پژوهش نشان داد نقشه یابی ارتباطی روشی کارآمد برای شناسایی مکان های ژنومی کنترل کننده صفات کمی می باشد.