حساسیت صحت پیش بینی های ژنومی تک صفتی و چندصفتی به معماری ژنتیکی صفات

در تحقیق حاضر صحت پیش بینی های ژنومی تک صفتی و چندصفتی در حالت وجود 10، 50، 150 و 500 جایگاه کنترل کننده صفات کمی (qtl) موثر بر دو صفت با توارث پذیری 0.1 و 0.6 و در حالت وجود پنج توزیع آماری نرمال، یکنواخت،t ، گاما و لاپلاس برای آثار qtlها با استفاده از شبیه سازی تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ژنومی به طول 10 مورگان شبیه سازی شد و 10000 نشانگر با فواصل یکسان بر روی آن قرار گرفت. در هر سناریو qtl ها به صورت تصادفی بر روی ژنوم پخش شدند و اثر جایگزینی آن ها از یکی از پنج توزیع مذکور گرفته شد. برای ایجاد عدم تعادل پیوستگی بین نشانگرها و qtl ها به مدت 50 نسل از رانش ژنتیکی استفاده شد. سپس در نسل 51 که جمعیت مرجع نام دارد تعداد حیوانات به 1000 حیوان افزایش یافت و برای این حیوانات یک ارزش فنوتیپی شبیه سازی شد. اثر نشانگرها در این جمعیت با استفاده از روش بهترین پیش بینی نااریب خطی (blup) و تجزیه های تک صفتی و چندصفتی برآورد شد. با استفاده از این اثرات برآوردی و ژنوتیپ نشانگرها برای افراد جوان نسل 52 که جمعیت تایید نام دارد و فاقد فنوتیپ بود، ارزش های اصلاحی ژنومی حیوانات محاسبه شده و صحت این ارزش های اصلاحی مبنای مقایسه سناریوهای مختلف این تحقیق بود. نتایج این تحقیق نشان داد که در همه سناریوهای مورد بررسی صحت ارزش های اصلاحی صفت با توارث پذیری بالا بیش تر از صفت با توارث پذیری پایین بود. همچنین ارزیابی های چندصفتی وقتی که همبستگی ژنتیکی بین صفات 0.6 بود، باعث افزایش ده درصدی صحت ارزش های اصلاحی صفت با توارث پذیری پایین شد، ولی تاثیری بر صحت ارزش های اصلاحی صفت با توارث پذیری بالا نداشت. در همه سناریوهای مورد بررسی تغییر در تعداد qtl های کنترل کننده صفات و هم چنین تفاوت توزیع آثار qtl ها تاثیری بر صحت ارزش های اصلاحی ژنومی توسط روش blup نداشت. در نتیجه تجزیه های چندصفتی روش blup بدون هیچ گونه حساسیتی به معماری صفت می توانند در ارزیابی ژنتیکی صفات با توارث پذیری پایین مورد استفاده قرار گیرند.