تجزیه ارتباط بین صفات بیوشیمیایی و نشانگرهای ملکولی Aflp در ژنوتیپ های گل داوودی (Chrysanthemum Morifolium)

فعالیت های فیزیولوژیک و تغییرات بیوشیمیایی بعد از برداشت گل های بریدنی هم چنان ادامه دارد. این شرایط سبب کاهش ماندگاری و تسریع فرایند پیری گل می شود. با هدف شناسایی نشانگرهای aflp مرتبط با پیری گل داوودی از تجزیه ارتباط استفاده شد. ارتباط بین صفات بیوشیمیایی و نشانگرهای ملکولی با استفاده از 25 ترکیب آغازگری (ecori و msei ) و 44 ژنوتیپ گل داوودی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری (**0.304=r) بین غلظت پروتئین و پراکسیداسیون لیپید به عنوان شاخص های پیری، وجود دارد. بررسی تجزیه ارتباط در مدل mlm برای پنج متغیر سبب شناسایی 143 نشانگر معنی دار و مرتبط با صفات بیوشیمیایی شد، در حالی که در مدل glm، 419 نشانگر مرتبط با صفات مذکور شناسایی شد. بیش ترین تعداد نشانگر معنی دار برای میزان مالون دی آلدئید (49 نشانگر) و کم ترین تعداد نشانگر (14 نشانگر) برای پیری گلبرگ داوودی مشاهده شد. قوی ترین ارتباط (47 درصد)، بین میزان آنزیم سوپراکسیددیسموتاز و نشانگر m-cac/e-aga13 برقرار بود. از طرف دیگر بیش از 32 درصد از تغییرات مربوط به پیری گلبرگ توسط نشانگر m-ctt/e-aac35 بیان شد. هم چنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که برخی از نشانگرها با بیش از یک صفت ارتباط دارند. بنابراین نشانگرهای آگاهی بخش حاوی اطلاعات مفید مانند m-ctg/e-acc16، m-caa/e-aag40 و m-ctg/e-aga3 که همبستگی معنی داری با چندین صفت دارند، در صورت تائید در سایر آزمایش ها، می توانند در برنامه های اصلاحی برای افزایش ماندگاری گل داوودی استفاده شوند.