اثر تنش خشکی بر بیان ژن‏های رمزگذار آنزیم‎های خانواده بتائین‎آلدهیددهیدروژناز (badh) در آرابیدوپسیس

محلول‎های محافظت کننده به‎عنوان تنظیم‎کننده‎های اسمزی غیرسمی در سیتوپلاسم شناخته می‎شوند. گلایسین‎بتائین از‎ مهم‎ترین این ترکیبات است که در بسیاری از گیاهان در پاسخ به اثرات سوء تنش‎های غیرزیستی سنتز شده و تجمع می‎یابد. در ‎برخی ‎از گونه‌هایی که به عنوان انباشت‎کننده طبیعی گلایسین‎بتائین طبقه‎بندی می‌شوند، در شرایط تنش، کولین طی یک مسیر دو مرحله‎ای ساده توسط آنزیم‎های کولین‎مونواکسیژناز (cmo) و بتائین‎آلدهیددهیدروژناز (badh) به گلایسین‎بتائین اکسید می‌شود. براساس اطلاعات موجود در پایگاه داده ژنوم آرابیدوپسیس (تارنمای tair) ژن‎های احتمالیataldh8 و ataldh9 آنزیم‎های اکسید کننده بتائین به گلایسین‎بتائین را در گیاه آرابیدوپسیس رمز می‏کنند. در مطالعه حاضر با بهره‎گیری از روش آنالیز نسبی بیان ژن‎ها به‎کمک تکنیک (qrt-pcr) quantitative realtime pcr به ارزیابی تاثیر دو سطح قطع آبیاری بر الگوی بیان دو ژن‎ataldh8 وataldh9 در سه اندام برگ‎های درحال توسعه، برگ‏های توسعه یافته و ریشه در آرابیدوپسیس پرداخته شد. مشاهدات نشان داد که رفتار این دو ژن در مواجهه با تنش خشکی متفاوت است. ‎به رغم این که بیان ژن ataldh8 چندان متاثر از تنش و نوع اندام نبود، میزان بیان ژن ataldh9 بسیار به این فاکتورها وابسته بود. درحالی‎که بیان ataldh9 در پاسخ به 12 روز قطع آبیاری در برگ‎های توسعه یافته بدون تغییر بود، در برگ‎های درحال توسعه به حدود 0.7 برابر شاهد کاهش و در ریشه تا نزدیک به چهار برابر آن افزایش یافت. در رفتاری متفاوت، پس از 16 روز قطع آبیاری بیان این ژن در برگ‎های در حال توسعه تقریبا به 2.5 برابر در مقایسه با شاهد افزایش و در برگ‏های توسعه یافته و ریشه با کاهش روبرو و به حدود 0.2 برابر شاهد رسید. به‎طور کلی به‏نظر می‎رسد که ataldh9 ایزوفرم موثر در شرایط مواجهه با تنش خشکی در آرابیدوپسیس است.