پیش ‏بینی فرسودگی تحصیلی براساس کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف پیش‏بینی فرسودگی تحصیلی براساس کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال در دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‏ی آماری پژوهش را تمام دانشجویان تحصیلات تکمیلی ساکن در خوابگاه‏های دانشگاه محقق اردبیلی در سال‏تحصیلی 95-1394 تشکیل می‏دادند که از میان آن ها با استفاده از روش نمونه‏گیری در دسترس، 210 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‏آوری داده‏ها از پرسشنامه‏ی کیفیت زندگی دانشگاهی سیرجی و همکاران، پرسشنامه‏ی امید به اشتغال قریشی‏راد و پرسشنامه‏ی فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران استفاده شد. داده‏های به دست آمده با آزمون‏های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‏ها نشان داد که بین کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال با فرسودگی تحصیلی دانشجویان رابطه‏ی منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال با ضریب تعیین 19 درصد، توان پیش‏بینی فرسودگی تحصیلی را در جهت منفی دارند. بنابراین، می‏توان نتیجه گرفت که کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال از متغیرهای مهم و مرتبط با فرسودگی تحصیلی دانشجویان می‏باشند.