بررسی روابط خودکارآمدی و سبک‏ها‏ی اسنادی در دانشجویان

هدف کلی این پژوهش بررسی رابطه خودکارآمدی و سبک‏های اسنادی در میان دانشجویان بود. روش: جهت دستیابی به این هدف، 363 نفر (205 نفر دختر و 158 نفر پسر) دانشجوی مقطع کارشناسی به روش تصادفی خوشه‏ای انتخاب شدند. دانشجویان در دانشکده‏های علوم انسانی و فنی- مهندسی دانشگاه آزاد تهران شرق در سال تحصیلی1391-1390 مشغول به تحصیل بودند. پرسشنامه‏های سبک‏های اسنادی (asq، 1981)، مقیاس خود کارآمدی عمومی ‏(شرر و همکاران، 1982). و پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی برای نمونه انتخاب شده اجرا گردید. همبستگی پیرسون نشان داد که در رویدادهای مثبت؛ سبک‏های اسناد درونی، پایدار و کلی با خود کارآمدی رابطه دارد. نتایج آزمون t گروه‏های مستقل نشان داد که خود کارآمدی دانشجویان علوم انسانی و فنی- مهندسی، با هم تفاوت معنادار دارند و دانشجویان علوم انسانی نسبت به دانشجویان فنی- مهندسی خود کارآمدی بالاتری دارند. در پایان آزمون تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت بین سبک‏های اسناد رویدادهای منفی در دو بعد پایدار و کلی، در میان دو گروه علوم انسانی و فنی- مهندسی معنادار است. به طور کلی دانشجویان مایلند خود را به عنوان عامل موقعیت‏های مثبت به حساب آورند، در نتیجه هنگام موفقیت، اسناد درونی، پایدار و کلی خواهند داشت. درونی بودن عوامل اسنادی در رویدادهای مثبت می‎تواند زمینه‏ها‏ی شناخت کافی از عوامل مختلف را فراهم ساخته و در کسب پیروزی‏های بیشتر و کاهش عوامل آسیب زا به دانشجویان کمک کند. هم چنین افراد می‏دانند که می‏توانند موفقیت‏ها را تکرار کنند. به این ترتیب، اعتماد به نفس و خود کارآمدی آنها افزایش می‏یابد. در پایان به مسیولین آموزشی و مشاوران پیشنهاد می‏شود به دانشجویان کمک کنند تا در مواجهه با شکست‏ها‏ و موفقیت‏ها از اسنادهای مناسب استفاده کنند و با اسنادهای مناسب، خود کارآمدی شان را بهبود بخشند.