رابطه ویژگی‏های شخصیتی و روش‏های مطالعه با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان کارشناسی دانشگاه علامه‏طباطبایی تهران

این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین ویژگی‏های شخصیتی و روش‏های مطالعه با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان کارشناسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران انجام شد. روش تحقیق حاضر توصیفی– پیمایشی و از نوع همسبتگی بوده است. به روش نمونه‏گیری خوشه‏ای تعداد 110 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نیو، پرسشنامه روش‏ها و مهارت‏های مطالعه، و برای متغیر پیشرفت تحصیلی، از معدل کل دانشجویان استفاده شد. تحلیل داده‏ها با همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه بین ویژگی شخصیتی و روان‏رنجوری و روش مطالعه سطحی با پیشرفت تحصیلی منفی، رابطه بین ویژگی‏های شخصیتی برون‏گرایی، سازگاری، وظیفه‏شناسی و روش مطالعه عمقی با پیشرفت تحصیلی مثبت، و بین ویژگی شخصیتی گشودکی با پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج رگرسیون چند متغیره حاکی از آن بود که روش مطالعه عمقی و سطحی و ویژگی‏های شخصیتی وظیفه‏شناسی، روان‏رنجوری و برون‏گرایی توان پیش‏بینی پیشرفت تحصیلی را دارا می‏باشند. دانشجویانی که دارای ویژگی‏های شخصیتی برون‏گرایی، سازگاری و وظیفه‎شناسی‏اند و از روش مطالعه عمقی استفاده می‏کنند، پیشرفت تحصیلی بیشتری دارند.