مدل سیستم های مغزی رفتاری بر تنهایی اجتماعی و ملال فراغت با نقش تعدیلگر آموزش فعالیت بدنی در سالمندان

پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل سیستم های مغزی رفتاری بر تنهایی اجتماعی و ملال فراغت با نقش تعدیلگر آموزش فعالیت بدنی در سالمتدان شهر تهران انجام گرفت. روش تحقیق حاضر از نوع تحقیقات فرا اثبات‌گرا، از لحاظ استراتژی توصیفی-پیمایشی و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها در زمره پژوهش‌های همبستگی با رویکرد معادلات ساختاری بوده که به‌صورت میدانی به اجرا درآمده است. جامعه آماری پژوهش را سالمندان شرکت‌کننده در پارک‌ها و حاضر در فعالیت‌های بدنی تشکیل می‌دهند. نمونه آماری پژوهش بر اساس فرمول حجم نمونه معادلات ساختاری و به روش خوشه‌ای از مناطق تهران به تعداد 189 نفر تشکیل دادند. ابزار تحقیق شامل پنج پرسشنامه بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از بسته آماری spss ویرایش 25 و smart pls نسخه 3 استفاده شد. نتیجه تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که سیستم های مغزی رفتاری sig=0/322 ،t =0/992 و مولفه های آن (حساسیت سیستم فعال ساز رفتار و حساسیت سیستم های بازداری رفتاری) بر تنهایی اجتماعی سالمندان شرکت کننده در آموزش فعالیت های بدنی تاثیر معناداری ندارد. در نهایت یافته ها بیانگر این بود که آموزش فعالیت بدنی به عنوان متغیر تعدیلگر در رابطه علی تنهایی اجتماعی محسوب نمی گردد اما در رابطه علی سیستم های مغزی رفتاری بر تنهایی اجتماعی اثر تعدیلی مثبت دارد

designing a behavioral brain system model on social loneliness and leisure boredom with a modifying role in physical activity education in the elderly in tehran

the aim of this study was to design a model of behavioral brain systems on social loneliness and leisure boredom with a moderating role of physical activity education in the elderly in tehran. the method of the present research is based on the paradigm of meta-positivist research, in terms of descriptive-survey strategy and in terms of data collection method is among the studies of correlation with the structural equation approach that has been conducted in the field. the statistical population of the study consists of the elderly who participate in parks and are present in physical activities. the statistical sample of the study based on the sample size formula of structural equations and in a cluster method from different regions of tehran consisted of 189 people. the research instruments included five questionnaires,. spss version 25 and smsrt pls version 3 were used to analyze the data. the results showed that behavioral brain systems and its components do not have a significant effect on social loneliness of the elderly participating in physical activity. finally, the findings indicated that physical activity education is not considered as a moderating variable in the causal relationship of social loneliness, but in the causal relationship of behavioral brain systems has a positive modulatory effect on social loneliness