مقایسه اثربخشی آموزش مهارت‌های معنوی و مهارت‌های شناختی- اجتماعی بر جهت گیری نسبت به مدرسه در دانش‌آموزان دوره ابتدایی

هدف پژوهش حاضر مقایسه بین اثربخشی آموزش مهارت‌های معنوی و مهارت‌های شناختی- اجتماعی بر جهت گیری نسبت به مدرسه در دانش‌آموزان دوره ابتدایی بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون – پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام دختران دانش آموز پایه پنجم و ششم دوره ابتدایی منطقه 2 آموزش و پرورش شهر تهران به تعداد 234356 نفر بود که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. 51 دانش‌آموز براساس پیشنهاد دلاور (1390) به روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شد و به صورت تصادفی در 3 گروه (هر گروه 17 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جهت‌گیری مثبت نسبت به مدرسه احمدی (1396) بود. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با طرح آمیخته استفاده شد. در پژوهش حاضر گروه آزمایشی اول، تحت 12 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش مهارت شناختی- اجتماعی؛ گروه دوم آزمایشی، تحت 12 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش مهارت معنوی قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد تفاوت اثر آموزش مهارت‌های معنوی و آموزش مهارت‌های شناختی- اجتماعی تنها در مولفه احساس تعلق به مدرسه (f=8/51, p<0/01) جهت‌گیری به مدرسه در سطح 0/01 معنادار بود. براساس نتایج حاصل از پژوهش حاضر پیشنهاد می‌شود آموزش مهارت‌های شناختی- اجتماعی و معنویت درمانی در طول سال تحصیلی به عنوان یک واحد درسی به دانش آموزان تدریس شود.

comparison of the effectiveness of spiritual skills and cognitive-social skills training on school orientation in elementary school students

this study aimed to comparison of the effectiveness of spiritual skills training and cognitive-social skills on school orientation in elementary school students. the method of the present study was a quasi-experimental pre-test-post-test-follow-up design with a control group. the statistical population of the present study included all fifth and sixth-grade female students of an elementary school in district 2 of tehran who were studying in the academic year of 2019-2020 with a total of 234,356. fifty-one students based on the proposal of delavar (2011) were selected by multi-stage random cluster sampling method and randomly assigned to 3 groups. the research instrument included positive orientation toward school questionnaire by ahmadi (2017). in the present study, the first experimental group underwent 12 sessions of 90 minutes of cognitive-social skills training; the second experimental group underwent 12 sessions of 90 minutes of spiritual skills training and the control group did not receive any intervention. the analysis of variance with repeated measures with mixed method was used to analyze the data. the results of the present study showed that the difference between the effect of spiritual skills training and cognitive-social skills training was significant only in the component of the sense of belonging to school (p<0.01, f=8.51) of orientation to school at the level of 0.01. based on the results of the present study, it is suggested that students be taught cognitive-social skills and spiritual therapy as a course during the school year.