بدفهمی های دانش آموزان دوزبانه در دروس فارسی و نگارش و نقش زبان مادری

هدف از انجام این پژوهش تعیین بدفهمی دانش آموزان دو زبانه ترکمن در دروس فارسی و نگارش و نقش زبان مادری بود. روش پژوهش از نوع آمیخته (کیفی و کمی) و ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه و پرسشنامه بود. جامعه پژوهش 10 نفر از صاحبنظران و 145 نفر از معلمان پایه اول ابتدایی مدارس (دولتی) شهرستان مراوه تپه (استان گلستان) بود. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش کدگذاری و مقوله بندی استفاده گردید. نتایج نشان داد، مهمترین اشکال و انواع بدفهمی در بین دانش آموزان دو زبانه ترکمن عبارت اند از بدفهمی ادراکی، بدفهمی بومی، ترجمه نادرست، مفاهیم پیش دانسته. میانگین نمرات بدفهمی در فارسی 51/3 و در نگارش 29/2 بود که درسطح کوچکتر از 05/0 معنادار بود. علاوه بر آن، نتایج نشان داد آموزش به زبان مادری می تواند در کاهش بدفهمی های ادراکی و بومی در یادگیری دانش آموزان دوزبانه نقش ایفا کند. با توجه به یافته ها می توان بد فهمی را مبحثی مهم در آموزش دروس فارسی و نگارش کودکان دو زبانه در دوره ابتدایی به شمار آورد و به اهمیت نقش زبان مادری در کاهش بدفهمی ها پی برد.

misunderstandings of bilingual students in persian lessons and writing and the role of mother tongue

this study was conducted to determine the types of misunderstanding of bilingual students in persian lessons and the writing and role of mother tongue (turkmen). the research method was mixed and the tools were data collection, interview and questionnaire. semi structured interviews with 10 experts were used to achieve the goals then, a questionnaire was distributed among 145 first grade primary school teachers (public) in maraveh tappeh city (golestan province). in the qualitative section, coding and categorization methods were used to analyze the information. in the qualitative section, coding and categorization methods were used to analyze the information. the analysis showed that the most important forms and types of misunderstanding among turkmen students were: perceptual misunderstanding, native misunderstanding, incorrect translation, preconceived notions. quantitative findings also showed: the mean score of misunderstanding in persian is 3.51 and in writing is 2.29, which was significant at a level less than 0.05. also the results of qualitative analysis showed: teaching in the mother tongue through cognitive and psychological development, motivation and high self confidence, facilitating comprehension and mediation and language development play an important role in reducing perceptual and indigenous misunderstandings in the learning of bilingual students.