تاثیر شبیه‌سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر مهارت‌های حل مسئله و توانایی شناختی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شبیه‌سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر مهارت های حل مسئله و توانایی شناختی دانش آموزان می‌باشد. روش پژوهش شبه آزمایشی و از نوع طرح‌های پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش‌آموزان چهارم ابتدایی منطقه دو شهر تهران در سال تحصیلی 96-95 می‌باشند که 60 نفر از آن‌ها (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل) با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه آزمایش با استفاده از شبیه‌سازی phet و گروه کنترل به روش سنتی در شش جلسه یک‌ساعته آموزش دیدند. پیش‌آزمون –پس‌آزمون دو گروه با استفاده از پرسشنامه اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه حل مسئله هپنر و پترسن (1982) و توانایی شناختی نجاتی (1392) می‌باشد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری صورت گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، بین نمرات پس‌آزمون دو گروه در متغیر حل مسئله و مولفه‌های آن (اعتماد به حل مسائل، سبک گرایشاجتناب و کنترل شخصی) و متغیر توانایی شناختی و مولفه‌های آن (حافظه، کنترل مهاری و توجه انتخابی، تصمیم‌گیری، توجه پایدار، شناخت اجتماعی و انعطاف‌پذیری شناختی) تفاوت معنی‌داری وجود دارد اما در مولفۀ برنامه‌ریزی بین دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. نتایج پژوهش نشان داد شبیه‌سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر مهارت‌های حل مسئله و توانایی شناختی در دانش آموزان تاثیر دارد و باعث افزایش مهارت‌های حل مسئله و توانایی شناختی در دانش آموزان می‌شود.

The effect of computer-based educational simulation on problem-solving skills and cognitive ability of students

The aim of present study was to investigate the effect of computerbased educational simulation on problemsolving skills and cognitive ability of students. The research method was quasiexperimental and with a pretestposttest design including a control group. The statistical population of this study was all the fourth grade elementary students in Tehran’s 2nd district in the academic year of 20162017. Sixty  of them (30 in the experimental group and 30 in the control group) were selected as the sample by the available sampling method. The experimental group was trained using the PhET simulation, and the control group was trained with the traditional method in six sessions, each lasting an hour. The pretestposttests of the two groups were performed using a questionnaire. The research tools were the Heppner Peterson’s (1982) and  Nejati’s (2013) cognitive ability questionnaires. Analysis of the research data was performed with the Multivariate Covariance Analysis. The research findings showed that after controlling the effects of the pretest, there was a significant difference between the posttest scores of the two groups in the problem solving variable and its components (selfconfidence in problem solving, proximityavoidance style, and personal control, and the cognitive ability variable and its components (memory, inhibitory control and selective attention, decision making, sustain attention, social cognition and cognitive flexibility). However, there was no significant difference in the planning component between the two groups. The results of the research showed that the computerbased educational simulation had an effect on the problemsolving skills and cognitive ability of students and increased the problemsolving skills and cognitive ability of students.