تاثیر آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی بر عملکرد تحصیلی و مشکلات عاطفی رفتاری درونی سازی شده و برونی سازی شده دانش آموزان ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی بر عملکرد تحصیلی و مشکلات عاطفی رفتاری دانش آموزان ابتدایی انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه‌ آماری شامل تعداد600 نفر دانش‌آموز پسر پایه پنجم ابتدایی بودند که در سال تحصیلی 97-96 در شهرستان پیشوا (استان تهران) مشغول به تحصیل بودند و از طریق آزمون مشکلات عاطفی رفتاری آخنباخ غربال شده و به شکل تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 50 دقیقه ای تحت مداخلات آموزشی مهارت حل مسئله اجتماعی قرار گرفت. پس از 3 ماه نیز، آزمون پیگیری به عمل آمد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مشکلات عاطفی رفتاری آخنباخ وآزمون عملکرد تحصیلی استفاده شد. معنی داری تفاوت گروه ها به وسیله آزمون تحلیل واریانس آمیخته همراه با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 05/0 مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه تحلیل داده ها نشان داد تفاوت معناداری بین گروه آزمایشی و گواه در میانگین مشکلات عاطفی رفتاری و عملکرد تحصیلی وجود دارد. همچنین اثر زمان نیز معنادار بود و مقایسه زوجی نشان داد تفاوت معناداری بین نمرات افراد در سه متغیر مشکلات درونی و برونی سازی شده و عملکرد تحصیلی در مراحل پیش آزمون با پس آزمون وجود دارد اما تفاوت نمرات در مراحل پس آزمون با مرحله پیگیری معنادار نبود. بنابراین آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی باعث بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش مشکلات عاطفی رفتاری شد.

The Effectiveness of Social Problem Solving Skill Training on Academic Performance and Internalizing and Externalizing Emotional and Behavioral Problems of Primary School Students

The aim of this study was to determine the effectiveness of social problem solving skill training on academic performance and emotional and behavioral problems. The research method was quasiexperimental with pretest, posttest and followup. The statistical population consisted of 600 fifth grade male students who were studying in Pishva city (Tehran province) in the 9796 academic year and were screened through child behavior checklist (CBCL). Students with a Tscore greater than 63 were randomly assigned to two groups of 15 experimental and control. The experimental group underwent social problem solving skill training interventions for 12 sessions of 50 minutes. After 3 months a followup test was performed. To collect data, child behavior checklist, teacher’s report form (TRF) and academic performance test was used. Significance of group differences according to pretest, posttest and followup scores was evaluated by mixed analysis of variance test with repeated measures at a significance level of 0.05. The results of data analysis showed that there is a significant difference between the experimental and control groups in the mean of internalizing and externalizing emotional and behavioral problems and academic performance. The effect of time was also significant and pairwise comparison showed a significant difference between the scores of individuals in the three variables of internalizing and externalizing problems and academic performance in the pretest and posttest stages, but the difference in scores in the posttest and followup stages was not significant. so, teaching social problem solving skill effected on academic performance and emotional and behavioral problems.