بکارگیری رویکرد پاسخ به مداخله در آموزش دانش آموزان با مشکلات ویژه ریاضی و بررسی تجارب شرکت کنندگان: یک پژوهش ترکیبی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی یک برنامه آموزشی تدوین شده برای سطح دوم رویکرد پاسخ به مداخله بر مشکلات ویژه ریاضی و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان پایه سوم ابتدایی و واکاوی تجارب شرکت کنندگان انجام شد. در این مطالعه از روش پژوهش ترکیبی از نوع تودرتو استفاده شد. شرکت کنندگان پژوهش در بخش کمّی، 20 نفر از دانش آموزان پایه سوم ابتدایی شهر اصفهان که بصورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و در بخش کیفی، 9 نفر از آموزگاران ابتدایی و 5 دانش آموز شرکت کننده در پژوهش که به صورت هدفمند انتخاب شدند بودند. برای گردآوری داده ها از مقیاس تشخیص ناتوانی های یادگیری خاص از نوع ریاضی، مقیاس خودپنداره تحصیلی دانش آموزان دبستانی، آزمون سنجش عملکرد ریاضی و همچنین مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. یافته های کمّی نشان دهنده اثربخش بودن برنامه تدوین شده در کاهش مشکلات ریاضی و افزایش خودپنداره تحصیلی دانش آموزان بود. یافته های کیفی نیز بیانگر پیامدهای مثبت برنامه در زمینه های آموزشی، اجتماعی و روانشناختی برای دانش آموزان و وجود محدودیت هایی همچون فقدان آموزش های کافی برای معلمان، نبود نیروهای متخصص و کمبود امکانات و منابع برای اجرای چنین برنامه ای در مدارس بود. با توجه به نتایج، اگرچه اجرای این رویکرد در مدارس ممکن است با موانع یا چالش هایی روبرو باشد اما می تواند پیامدهای مثبتی برای دانش آموزان، معلمان و کل نظام آموزشی کشور به دنبال داشته باشد.

Implementing the RTI Approach to Instruct Students with Special Math Difficulties and Investigating Participants’ Experiences: A Mixed Method Research

This study was conducted to investigate the effectiveness of an instructional program, which was designed for implementing in the second tier of RTI, on special difficulties in math and academic selfconcept of thirdgrade students and scrutinize the participants’ experiences. In this study, mixedmethod research with the embedded design was applied. The participants of the study, in the quantitative part, included 20 thirdgrade students, who were chosen from elementary schools in Isfahan using randomized cluster sampling method, and in the qualitative part, included 9 elementary school teachers and 5 participated students, who were selected using purposeful sampling method. In order to collect information, specific learning disabilities identification scale for math, the academic selfconcept of elementary school students’ scale, math performance evaluation test, and semistructural interviews were applied. Quantitative results proved the effectiveness of the created instructional program on the reduction of math difficulties and the improvement of academic selfconcept in the students. Qualitative findings also implied on program’s positive outcomes for students in all educational, social and psychological areas, and limitations, such as lack of adequate teachers’ training, lack of professional staff, and restriction of equipment and resources for implementing such a program in schools. According to findings, although the implementation of this program in schools may encounter some challenges and obstacles, it can bring about positive outcomes for students, teachers and the country’s entire educational system.