بررسی رابطه برنامه درسی زبان‌آموزی با مولفه‌های هوش اجتماعی دانش‌آموزان ابتدایی

هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه برنامه درسی زبان‌آموزی با مولفه‌های هوش اجتماعی دانش‌آموزان ابتدایی شهر، شهرکرد بود. پژوهش حاضر ازنظر نوع تحقیق، ترکیبی به هم تنیده است. به‌منظور گردآوری داده‌ها از مقیاس محقق‌ساخته استفاده شد، روایی پرسشنامه از طریق نظرات متخصصان و کارشناسان، بررسی و پایایی پرسشنامه با استفاده از نرم‌افزار pls و روش پایایی مرکب 0.85 و مقدار روایی همگرا 0.83 برآورد گردید. جامعه آماری در بخش کمی، مشتمل بر 13682 نفر دانش‌آموز دختر و پسر دوره ابتدایی شهر شهرکرد است. با استفاده از جدول نمونه‌گیری مورگان 375 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. بخش کیفی به روش پدیدارشناسی، با حضور 40 مشارکت‌کننده از میان معلمان به روش نمونه‌گیری هدفمند و با انجام مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته برای گردآوری داده‌ها استفاده شد. عمده‌ترین نتایج پژوهش در بخش کمی نشان داد بین برنامه درسی زبان‌آموزی و مولفه‌های هوش اجتماعی دانش‌آموزان ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین نتایج بخش کیفی حاکی از آن بود که ازنظر معلمان بالاترین اولویت اثر مربوط به «برنامه درسی زبان‌آموزی باعث افزایش مهارت‌های خودآگاهی، دوست‌یابی و تصمیم‌گیری می‌شود».

Study of the relationship between language learning curriculum and elemental elements of social intelligence of elementary students.

The main purpose of this study was to investigate the relationship between language learning curriculum and elementary components of social intelligence in elementary school students in Shahrekord.The present study is interdisciplinary in terms of research type. A researchermade scale was used to collect data. The validity of the questionnaire was evaluated through experts ’and experts’ opinions, and the reliability of the questionnaire was estimated using PLS software and composite reliability method of 0.85 and convergent validity was 0.83. The statistical population in the quantitative section consists of 13682 elementary school students in Shahrekord. Using a Morgan sampling table, 375 people were selected through cluster random sampling as a statistical sample. The qualitative part of the phenomenology method was used by 40 contributors among teachers through targeted sampling and semistructured interviews for data collection. The main results of the research in the quantitative part showed that there is a significant relationship between linguistic curriculum and social intelligence components of students. Also, the results of the qualitative section indicated that, according to teachers, the highest priority of the effect of &linguistic curriculum enhances the skills of dating, decision making and selfawareness.&