الگوی علی روابط بین باورهای معرفت‌شناختی و مهارت‌های مطالعه بر عملکرد تحصیلی: نقش واسطه‌ای خودکارآمدی تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی علی روابط بین باورهای معرفت‌شناختی و مهارت‌های مطالعه بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با نقش واسطه‌ای خودکارآمدی تحصیلی انجام گرفت. روش اجرای این پژوهش توصیفی (غیرآزمایشی) و طرح پژوهش، همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود. کلیه دانش‌آموزان دوره متوسطه اول شهر ارومیه در سال تحصیلی 95-94 جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می‌دادند. روش نمونه‌گیری، تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای بود و برای تعیین حجم نمونه، برای هر زیرمتغیر 20 نمونه در نظر گرفته شد و در کل 350 نفر به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از مقیاس خودکارآمدی تحصیلی پاتریک، هیکس و رایان (1997)، مقیاس باورهای معرفت‌شناختی شومر (1991)، مقیاس مهارت‌های مطالعه کانگاس (2009) و برای سنجش عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان از میانگین نمرات دانش‌آموزان در نیمسال اول سال تحصیلی 95-94 استفاده شد. در مطالعه حاضر از روش آماری مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مهارت‌های مطالعه و خودکارآمدی تحصیلی به‌صورت مستقیم بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان تاثیر می‌گذارند. همچنین مهارت‌های مطالعه و باورهای معرفت‌شناختی به‌صورت غیرمستقیم و از طریق خودکارآمدی تحصیلی بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان تاثیر می‌گذارند. در این پژوهش تاثیر مستقیم باورهای معرفت‌شناختی بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان تایید نشد. نتایج پژوهش حاضر از نقش واسطه‌ای خودکارآمدی تحصیلی در روابط علی باورهای معرفت‌شناختی و مهارت‌های مطالعه با عملکرد تحصیلی حمایت می‌کند.

Model Causal Relationship Between Epistemological Beliefs and Study Skills on Academic Performance: The Mediating Role of Academic Self-Efficacy

This study examined the model causal relationship between epistemological beliefs and study skills on academic performance with the mediating role of academic selfefficacy. This study is descriptive (nonexperimental) and study design is correlational plans type of the structural equations. Statistical population of the study formed all of secondary school students of Orumieh in 20152016 years of academic. Sampling was cluster random and determination the sample size for each of the subvariable were considered 20 samples and 350 persons were selected as study sample. To collecting data was used of Patrick, Hicks and Ryan’s the academic selfefficacy scale (1997), Schommer’s epistemo logical beliefs scale (1991), Congos’s study skills scale (2009) and to measure academic performance of students was used of average scores of students in the first academic semester 20152016. in this study structural equation modeling was used to assess. the results of this study revealed that study skills and academic selfefficacy directly affect the academic performance of students. So the results of this study revealed that study skills and epistemological beliefs indirectly and through academic selfefficacy affect the academic performance of students. in this study the direct affect of epistemological beliefs on the academic performance of students was not proved. these findings of study support the mediating role of academic selfefficacy in the model causal relationship between epistemological beliefs and study skills on academic performance.