اثربخشی آموزش خود شفقت ورزی بر ادراک شایستگی و انعطاف پذیری روانشناختی دختران بد سرپرست

نوجوانانی که از حمایت خانواده محروم هستند، با احساس عدم امنیت، ترس و اضطراب رشد می‌کنند. طبق پژوهش‌های پیشین، مشکلات ساختاری خانواده و وجود عوامل زمینه‌ساز نامناسب محیطی باعث ایجاد آسیب‌های روانی در دختران بدسرپرست می‌گردد. لذا انعطاف‌پذیری روان‌شناختی و ادراک شایستگی به‌عنوان چارچوبی به‌منظور درک آسیب‌شناسی روانی و سلامت روان مطرح می‌باشد. بر این اساس، پژوهش حاضر در پی بررسی تاثیر آموزش خود شفقت ورزی بر ادراک شایستگی و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی دختران بد سرپرست می‌باشد.طرح پژوهش نیمه آزمایشی بر اساس پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود که به همین منظور 24 نفر از دختران مراکز شبانه‌روزی شهر کرج به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های ادراک شایستگی، اجتناب و آمیختگی و پذیرش و توجه‌آگاهی را پیش از آموزش و پس از آن تکمیل کردند. دوره آموزشی خود شفقت ورزی طی هشت جلسه هفتگی به مدت 2.5 ساعت برگزارشد. یافته‌های حاصل از این پژوهش با تحلیل کوواریانس نشان دادند آموزش خودشفقت ورزی با اطمینان 95 درصد منجر به افزایش ادراک شایستگی (شناختی 57%، اجتماعی 60% و فیزیکی 44%) و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی (اجتناب و آمیختگی 57% و پذیرش و توجه آگاهی 71%) در گروه آموزش شده است. با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان از آموزش خودشفقت ورزی به‌عنوان روشی موثر در افزایش ادراک شایستگی و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی در دختران بد سرپرست استفاده نمود.

Efficacy of Self-Compassion training on perceived competence and psychological flexibility in bad-caretaker girls

Adolescents who lack family support grow up with a sense of insecurity, fear, and anxiety. According to the research, structural problems of primary family and inappropriate socioenvironmental factors may cause psychological traits in badcaretaker girls. Therefore, psychological flexibility and perception of competence as a framework for understanding psychopathology and mental health are proposed. Accordingly, the present study seeks to investigate the effectiveness of selfcompassion training on the perceived competence and psychological flexibility of the badcaretaker girls. The research design was quasiexperimental based on pretest and posttest with control and experimental groups. For this purpose, 24 girls of Mehr Boarding Center were selected by convenience sampling method and randomly assigned into two control and experimental groups. Participants completed the perceived competence, Avoidance and Fusion Questionnaire, Acceptance and Mindfulness before and after training. The training was conducted in eight weekly sessions for 2.5 hours. The results of this study by covariance analysis showed that selfcompassionate training with 95% confidence leads to increased perceived competence (cognitive 57%, social 60% and physical 44%) and psychological flexibility (avoidance and fusion 57% and acceptance and mindfulness 71%) in the training group. According to the results, selfcompassionate training can be used as an effective method to increase the perceived competence and psychological flexibility in the badcaretaker girls.