تجربه زیسته دانش‌آموزان از پدیده بی‌انگیزگی تحصیلی: یک مطالعه پدیدارشناختی

اگر چه محققان مختلفی مانند کلر (2018) کوشیده‌اند با توسعة مدل‌های نظریِ جامعی مانند مدل طراحی انگیزشی، فهم روان‌شناسان و متخصصان تربیتی را از تمایز در نیمرخ انگیزشی یادگیرندگان تعمیق بخشند، اما به دلیل تاکید صرف بر پارادایم تجربه گرایی و تمرکز محض بر منطق پژوهش‌های کمی، به‌طور مسلم در فرایند توسعة برنامه‌های آموزشی برای تقویت مواضع انگیزشی دانش‌آموزان از فهم عمیق و همه‌جانبة رفتارهای بازدارندة سبک زندگی تحصیلی سلامت‌محور آن‌ها بازمانده‌اند؛ بنابراین، محققان در این پژوهش کوشیدند با استفاده از روش پژوهش پدیدارشناسی توصیفی به این سوال پاسخ دهند که اهمّ عناصر پیشایندی نقصان انگیزشِ دانش‌آموزان ایرانی کدامند. برای این منظور، از بین دانش آموزان شهر ری در استان تهران تا حد رسیدن به اشباع اطلاعات، 50 دانش‌آموز در پایه‌های تحصیلی هفتم و هشتم انتخاب و در قالب 12 گروه کانونی 4 تا 5 نفره با آن‌ها مصاحبه شد. پس از ضبط و بازنویسی مصاحبه ها، داده های موجود با استفاده از روش کلایزی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. از تحلیل داده های به دست آمده هشت مضمون اصلی شامل ارتباط ادراک‌شده با زندگی، خودباوری تحصیلی، احساس کنترل و اجبار شدید، روابط صمیمانه، ادراک بی انصافی، عدم علاقه و توجه به درس، خودتنظیمی و تجربه هیجانات در کلاس درس، استخراج شدند. درمجموع، نتایج مطالعة حاضر ضمن همراستایی با زوایای فکری مدل جامع طراحی انگیزشی کلر، شواهدی تکمیلی در دفاع از نقش تفسیری عنصر اطلاعاتی هیجان، در پیش‌بینی نقصان انگیزشی یادگیرندگان ایرانی فراهم کرد. علاوه بر این، نتایج مطالعة حاضر نشان داد که بهبود مدل رفتار رابطة بین‌فردی دانش‌آموز/معلم/ والد با تاکید بر درک و بهبود تجارب هیجانی یادگیرندگان موثرترین راه بهبود نیمرخ انگیزشی آن‌ها تلقی می‌شود.

Students’ lived experience of the phenomenon of academic demotivation:A Phenomenological Study

Although various researchers such as Keller (2018) have tried, to develop comprehensive theory models such as motivational design models, to strengthen the understanding of psychologists and educationalists of differentiation in learners’ motivational profiles, but because of the mere emphasis on the paradigm of empiricism and the sheer focus on the logic of quantitative research, certainly, in the process of developing educational programs to reinforce students’ motivational positions, they are survived with a deep and comprehensive understanding of the Healthcentered educational lifestyle inhibitory behaviors Therefore, the researchers in this study attempted to answer the question by using descriptive phenomenological research method that are the most important antecedent elements of demotivation in Iranian students? For this purpose, 50 students in the seventh and eighth grades were selected from among students of Ray city in Tehran province to reach information saturation level and were interviewed in the form of 12 focus groups of 45 peoples. After recording and transcribing the interviews, data were analyzed using Colaizzi method. From the data analysis, eight main themes are included Perceived relevance with life, academic selfefficacy, a sense of control and coercion, intimate relationships, perceived unfairness, lack of interest and attention to the lesson, selfregulation, and classroom experience of emotion were extracted. In sum, the results of the present study align with the mental angles of the comprehensive model of Keller motivational design, it provided further evidence in defense of the interpretive role of the emotional information element in predicting Iranian learners’ motivational deficits. In addition, the results of the present study showed that improving the student / teacher / parent interpersonal relationship model of behavior with emphasis on understanding and improving learners’ emotional experiences is the most effective way to improve their motivational profile.