پیش بینی پیشرفت تحصیلی براساس هوش معنوی، امید و مسئولیت‌پذیری در دانش‌آموزان دختر پایه سوم متوسطه

تحقیق حاضر در صدد بر آمده است تا رابطه ی هوش معنوی، امید و مسئولیت پذیری را با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع سوم متوسطه شهرستان لنگرود بررسی کند. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر مقطع سوم متوسطه شهرستان لنگرود تشکیل دادند( 1217= n). به منظور دستیابی به اهداف پژوهش از جامعه آماری تعداد 318 نفر به شیوه ی نمونه گیری تصادفی خوشه ای و بر اساس جدول جرسی و مورگان انتخاب شدند و به آزمون‎های هوش معنوی کینگ ، امید اسنایدر، خرده مقیاس مسوئلیت پذیری شخصیت کالیفرنیا به طور همزمان پاسخ دادند.. داده های حاصل از آزمون‌ها توسط ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین هوش معنوی ومولفه های آن، امید ومولفه ی کارگزار وگذرگاه و نیز مسئولیت پذیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه ی مثبت ومعنا دار وجود دارد. متغیرهای پیش بین 456/ درصد واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین نمودند (0.675= r و 0.456= 2^r). بنابراین می توان نتیجه گرفت که برای پیشرفت تحصیلی دانش‎آموزان در کنار آموزش‎های رسمی باید به ابعاد روانشناختی دانش‎آموزان نیز توجه شود.

The Relationship between spiritual intelligence , hope and responsibility with academic achievement of high school female students

This study was an attempt to investigate relationship between spiritual intelligence, hope and responsibility wih academic achievement of high school female students of Langroud city. The population of the study was all thirdgrade high school of female students (1217 persons) in city. Sample of the study were 318 students who selected through random cluster sampling and base of Gessy and Morgan table who respond to spiritual intelligence selfreport (king, 2008), hope measure (snyder, 1991) and responsibility California personality measure (1951). Data were analyzed by using descriptive and inferential statistics included Pearson ‘s correlation coefficient and multiple regression. Results showed significant correlation between subscales of spiritual intelligence and subscales of hope and responsibility with academic achievement. Also, the result of regression analysis showed that spiritual intelligence, hope and responsibility were predicting to academic achievement (R2= 0.46). So, it can be concluded that in order to improve students ’academic achievement along with formal education, students’ psychological dimensions should be considered.