تدوین مدل پیش بینی گرایش به تقلب در دانشجویان بر اساس متغیرهای تحصیلی

هدف این پژوهش تبیین و پیش بینی تقلب تحصیلی در دانشجویان بر اساس متغیر های تحصیلی شامل رضایت از تحصیل، انگیزش تحصیلی و خودناتوان سازی تحصیلی است. پژوهش با روش توصیفی همبستگی انجام شد و جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان به تعداد 12215 نفر بودند. نمونه آماری به حجم 300 نفر انتخاب شد که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای خوشه ای، با خوشه بندی جامعه بر اساس دانشکده و سپس طبقه بندی آن بر اساس جنسیت و انتخاب نمونه به نسبت جنسیت انجام گردید. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه های انگیزش تحصیلی هارتر (1981)، خودناتوان سازی جونز و رودولت (1982)، رضایت از تحصیل محسنی (1389) و نگرش به تقلب تحصیلی فراست (1392) گردآوری و با استفاده از آزمون رگرسیون چندگانه خطی هم زمان تحلیل شد. نتایج تحلیل ها نشان داد که متغیرهای تحصیلی در نظر گرفته شده، به طور مجموع به میزان 15 درصد گرایش دانشجویان به تقلب تحصیلی را تبیین می نمایند، علاوه بر این خودناتوان سازی تحصیلی به تنهایی می تواند به میزان 39 درصد و انگیزش تحصیلی به میزان 17 درصد گرایش دانشجویان را به تقلب تحصیلی پیش بینی کند. بر اساس این یافته ها می توان گفت که، افزایش انگیزه تحصیل میزان گرایش به تقلب در دانشجویان را کاهش می دهد ، نیز هر چه خودناتوان سازی دانشجویان کاهش یابد، احتمال ،گرایش آنان به تقلب تحصیلی نیز کاهش خواهد یافت.

Developing a prediction model for the incidence of academic Cheating tendency in students based on academic variables

The purpose of this study was to determine and anticipate academic Cheating in students based on educational satisfaction, academic motivation and Selfhandicapping. This research was carried out through descriptive correlational method and the statistical population of this study was 12215 students of BuAli Sinai University. A sample of 300 students was selected. Using cluster sampling method, the clustering of the community based on the college and then its classification based on gender and gender selection were done. The required data were collected using Hartre’s Educational Motivation Questionnaire (1981), Jones and Rudolt’s academic Selfhandicapping (1982), Mohseni’s educational satisfaction (2010), and Frasat’s attitude toward academic Cheating (1392). Using multiple linear regression Simultaneously analyzed.The results of the analyzes showed that the variables considered including educational satisfaction and academic motivation and Selfhandicapping were in general 15% related to the student’s tendency toward academic Cheating (p ) Additionally, academic selfsufficiency alone can predict 39% of the students’ academic motivation and 17% of the student’s attitudes toward academic Cheating (p = 0.01).Based on these findings, if we want to reduce the amount of counterfeit students’ behavior, we have to take steps to increase the student’s academic motivation; as Selfhandicapping of students decreases, the probability of their tendency toward academic Cheating Will also decrease.