تعامل معلم - دانش‌آموز و خودکارآمدی با سرزندگی تحصیلی: نقش واسطه‌گری جهت‌گیری هدف

پژوهش حاضر، بررسی رابطۀ تعامل معلم دانش‌آموز و خودکارآمدی با سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان و مطالعۀ نقش واسطه‌گری جهت‌گیری هدف در قالب یک مدل علّی بود. جامعۀ آماری پژوهش حاضر، همۀ دانش‌آموزان دورۀ تحصیلی متوسطۀ اول شهرستان کازرون بودند. تعداد 516 نفر از آنان به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و به‌عنوان مشارکت‌کنندگان در پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات، پرسشنامۀ سرزندگی تحصیلی حسین‌چاری و دهقانی‌زاده (1391)، مقیاس جهت‌گیری هدف الیوت و مک گریگور (2001)، پرسشنامۀ تعامل معلم دانش‌آموز وبلز، کریتون، لوی و هوی مایزر (1993) و مقیاس خودکارآمدی موریس (2001) استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده با روش‌های آماری توصیفی و روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم‌افزارهای amos و spss تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد از میان ابعاد خودکارآمدی، خودکارآمدی هیجانی و اجتماعی هم به‌طور مستقیم و هم با واسطه‌گری جهت‌گیری هدف از نوع تسلط گرایشی، پیش‌بین مثبت سرزندگی تحصیلی هستند؛ اما بعد خودکارآمدی تحصیلی فقط با واسطه‌گری جهت‌گیری هدف از نوع تسلط گرایشی توانست سرزندگی تحصیلی را پیش‌بینی نماید. هیچ‌کدام از ابعاد تعامل معلم دانش‌آموز نتوانستند به‌صورت مستقیم پیش‌بینی‌کنندۀ سرزندگی تحصیلی باشند؛ اما بعد کنترل و جهت‌دهی با واسطه‌گری جهت‌گیری هدف از نوع تسلط اجتنابی و بعد عدم اطمینان با واسطه‌گری جهت‌گیری هدف تسلط گرایشی پیش‌بین سرزندگی تحصیلی بودند. ابعاد خودکارآمدی در مقایسه با ابعاد تعامل معلمدانش آموز نقش موثرتری در پیش‌بینی سرزندگی تحصیلی دانش آموزان داشت. یافته‌های پژوهش حاضر، علاوه بر تولید دانش نظری، کاربردهای عملی ویژه‌ای را جهت ارتقای مهارت سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان در برداشت. تبیین‌های تفصیلی پیرامون چگونگی پیوند متغیرها در اصل مقاله آورده شده است.

Mediaation Role of Goal orientation in the Relationship between teacherstudent interaction and Selfefficacy with Academic Buoyancy

This study investigated the antecedents and outcomes of goal orientation in a causal model in which studentteacher interaction and selfefficacy were considered as endogenous variables, goal orientation as the mediating variable and academic buoyancy as the exogenous variable. Participants were 516 high school students (291 boys and 225 girls) in Kazeroun who completed Academic Buoyancy Questionnaire (Hosseinchari & Dehghani, 1391), Goal Orientation Scale (Elliot & Mcgregor, 2001), TeacherStudents Interaction Questionnaire (Wubbles, Creton, Levy & Hooymayer, 1993), and Selfefficacy Scale (Moris, 2001). Descriptive statistical methods and path analysis were used to test the model. Results revealed that emotional and social selfefficacy dimensions of selfefficacy predicted academic buoyancy both directly and indirectly, through mastery approach goal orientation. However, academic selfefficacy only predicted academic buoyancy through mastery approach goal orientation. None of the teacherstudent interaction dimensions predicted academic buoyancy directly. Masteryavoidance goal orientation mediated the relationship between control and orientation dimensions of teacherstudent interaction and academic buoyancy. After all, the research findings contributed theoretical knowledge, academic buoyancy and provide some for implications promoting students’ academic buoyancy skill more implications and justificationson of the results discussed in the final chapter.