چارچوب به‌کارگیری مدیریت ریسک در محیط فازی در پیاده‌سازی مهندسی ارزش پروژه‌های عمرانی (مطالعه موردی: بندر خرمشهر)

مهندسی ارزش به‌عنوان ابزاری قوی برای حل مسائل بر پایه خلاقیت و کارکردگرایی، سال‌هاست که در پروژه‌های عمرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در این سال‌ها توانسته فواید خود را به‌تمامی اعضای این صنعت اثبات کند بااین‌حال این ابزار نیز مانند سایر ابزارها قابلیت ارتقا و افزایش سطح بهره‌وری را دارد. این تحقیق به دنبال ارائه چارچوبی تلفیقی از مهندسی ارزش و مدیریت ریسک است، بر این اساس پس از شناسایی مدل‌های موجود در این دو حوزه، مدل‌هایی که با صنعت ساخت ‌و ساز ارتباط بیشتری دارند، برگزیده‌ و با استفاده از نظر خبرگان مدل‌های برتر برای تلفیق انتخاب شدند، سپس خبرگان با استفاده از روش دلفی برای گام‌های این چارچوب به اجماع رسیدند. این چارچوب پس از منطبق‌سازی‌های لازم در سازمان بنادر و کشتیرانی به‌عنوان صحت‌سنجی پیاده‌سازی گردید. با استفاده از این چارچوب روند مهندسی ارزش بهبود یافت و مدیریت ریسک با استفاده از نظر خبرگانی که بر تمام زوایای پروژه اشراف دارند، در دو سطح و براساس منطق فازی، با صرف هزینه و زمان کمتر اجرایی شد.