بررسی نقش دیدگاه منبع محوری به منابع انسانی بر توسعه عملکرد صادراتی (اثر میانجی گر تعهد در صادرات)

بررسی عوامل موثر در ارتقاء عملکرد صادراتی شرکت‌ها موضوع مورد بحث بسیاری از مدیران و صاحبان‌نظر حوزه مدیریت است. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر دیدگاه منبع‌محوری به منابع انسانی در عملکرد صادراتی شرکت‌ها با در نظر گرفتن نقش میانجی‌گری تعهد به صادرات و بر مبنای مطالعه‌ای توصیفی همبستگی پرداخته است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان شاغل در واحد صادراتی برخی شرکت‌های فعال در حوزه صادرات است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران در جامعه محدود به تعداد 248 نفر محاسبه و روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی متناسب با حجم جامعه بوده که روایی آن به دو روش محتوایی و سازه و پایایی پرسش‌نامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ (0/905) تایید شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آموس و به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام شده است. بررسی یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد رویکرد منبع‌محوری به کارکنان بر عملکرد صادراتی از طریق نقش میانجی‌گر تعهد صادراتی تاثیر غیرمستقیم معنادار و مثبتی دارد.