بررسی تاثیر هوش سازمانی بر مدیریت بحران در کارخانه نیروکلر اصفهان

در عصر حاضر سازمان‌ها با بحران های گوناگونی روبرو هستند که از هر سو حیات و بقای آنها را مورد هجوم قرار می‌دهند. در چنین شرایطی، سازمانها زمانی موفق عمل خواهند نمود که ضمن کسب شناخت کافی نسبت به این بحرانها و پیش‌بینی آنان، شرایط مناسبی برای کاهش یا از بین بردن آن فراهم آورند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف شناسایی تاثیر هوش سازمانی بر مدیریت بحرانهای سازمانی و بر مبنای مطالعه‌ای توصیفیهمبستگی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش مدیران و کارکنان در کارخانه نیرو کُلر اصفهان که حداقل مدرک آنان کارشناسی بوده، به تعداد 400 نفر می‌باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 178 نفر محاسبه و روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی متناسب با حجم جامعه آماری بوده است. ابزار جمع آوری داده‌ها پرسشنامه 49 سوالی استاندارد آلبرخت (2010) برای سنجش هوش سازمانی و پرسشنامه 21 سوالی محقق‌ساخته برای سنجش مدیریت بحران‌ می‌باشد که روایی آنان به دو روش محتوایی و سازه و پایایی پرسشنامه‌هابا استفاده از روش آلفای کرونباخ برای هوش سازمانی (942/0) و مدیریت بحران (908/0) تایید گردیده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار amos 21 و به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام شده است. نتایج حاصل از بررسی فرضیههای پژوهش نشان داد هوش سازمانی با ضریب 945/0 تاثیر مستقیم بالایی بر کنترل بحران‌های سازمانی در قبل، حین و بعد از وقوع داشته است. این در حالی است که در بین مولفه‌های هفت‌گانه هوشمندی سازمانی، «سرنوشت مشترک» با ضریب 987/0 بیشترین تاثیر را در کنترل بحران‌های سازمانی داشته است.