بررسی راهکارهای تشویق سرمایه‌گذاران در فرآیند بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری (مورد مطالعه: شهر همدان)

با بررسی تنها دو بعد هزینه و زمان، از بین ابعاد مختلفی که می‌‌‌‌توان برای ارزیابی موفقیت فرآیند بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری در‌ایران تعریف کرد، نامناسب بودن روند فعلی را با در نظر گرفتن شرایط ویژه کشور، به وضوح می‌توان مشاهده نمود. در‌این راستا‌این تحقیق با توجه به نقش پررنگ مسکن و فضای شهری مناسب در رفاه حال شهروندان، به دنبال تسهیل و بهبود‌این روند به وسیله بررسی راهکارهای تشویق سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذارن بخش غیر دولتی به منظور حضور هرچه جامع‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر در‌این فرآیند است. در‌این چارچوب تلاش شده است با بهره‌‌‌‌‌‌گیری از روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی، فرضیات تحقیق از منظر آمارهای توصیفی و استنباطی مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. نتایج بدست آمده، بیانگر‌این واقعیت است که بر خلاف بی‌توجهی که به ابزارهای تشویقی غیر‌مستقیم به منظور تشویق سرمایه‌‌‌‌‌‌‌گذاران به سرمایه‌گذاری در فرآیند بهسازی و نوسازی می‌شود،‌این ابزارها می‌توانند به میزان ابزارهای تشویقی مستقیم که عمدتا پایه مالی دارند در تشویق سرمایه‌‌‌‌گذاران موثر واقع شوند. همچنین نتیجه ناشی از آزمون فرضیه دوم نشان‌‌‌‌‌دهنده رابطه همبستگی بین میزان تمایل به سرمایه‌‌‌‌‌گذاری در بافت‌های فرسوده شهری و میزان تمایل به استفاده از روش‌های ساخت و ساز صنعتی در‌این بافت‌‌‌‌ها است،‌این مهم فرصت مناسبی پیش روی تصمیم‌‌‌‌‌‌سازان به منظور ترغیب به استفاده از روش‌های ساخت و ساز صنعتی فراهم می‌نماید، چراکه به دلیل گستردگی فوایدی که با خود به همراه دارد به طور ذاتی منجر به افزایش تمایل سرمایه‌‌‌‌‌گذاران و حتی شهروندان به سرمایه‌‌‌‌گذاری در محدوده بافت‌های فرسوده شهری می‌‌‌‌‌‌شود.