تدوین مدل ارزیابی بلوغ همکاری در شبکه‌های بین سازمانی

برای سازمان‌هایی که با فشار و ماندن در محیط رقابتی رو به رو هستند، افزایش اثربخشی و مدیریت خطرپذیری دارای اهمیت است. در این زمینه ابزارهای ارزیابی طراحی شده، به سازمان‌ها کمک می‌کند. هدف این پژوهش ارایه مدل ارزیابی بلوغ همکاری در شبکه‌های بین‌ سازمانی می‌باشد. در این تحقیق نخست مدل‌های همکاری، چارچوب‌های مفهومی همکاری و مدل‌های بلوغ همکاری، بلوغ همکاری در شبکه‌های بین سازمانی و تعامل‌پذیری بررسی شدند. بعد از تحلیل مدل‌های بلوغ 5 سطح مستقل، موقت، هماهنگ شده، استانداردسازی شده و بهینه‌سازی نتیجه شده است. سپس با استفاده از رویکرد علم طراحی و متدلوژی تحقیق فراترکیب 7 بعد (ساختاری، رفتاری، فرایندی، داده و اطلاعات، استراتژی، سیستم‌ها و نوآوری) و 25 شاخص استخراج شد. در مرحله بعد به واسطه نظرسنجی از خبرگان مدل پیشنهادی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل پرسشنامه از آزمون دوجمله‌ای استفاده شد، تمامی شاخص‌ها مورد تایید بود و هیچ کدام حذف نشد، سپس با استفاده از روش آزمون فریدمن، به اولویت‌بندی مولفه‌های هر بعد پرداخته شد. با روش میانگین موزون، وزن مولفه‌ها برای تعیین امتیاز نهایی هر یک از مولفه‌ها محاسبه شد. در پرسشنامه‌ای دیگر شرکت بازرگانی صنایع شیر ایران که در شبکه شباب همکاری داشت، مورد مطالعه قرار گرفت که در بین سطح بلوغ یک و دو، همکاری در شبکه قرار گرفته بود، درنهایت پیشنهاداتی بر اساس ادبیات موضوع برای رسیدن به سطح بلوغ بالاتر و کاهش نقاط ضعف شرکت مزبور ارایه شد.