طراحی مدل ارزیابی علل موثر بر بی‌علاقگی اعضای خانواده به حضور در کسب ‌و کارهای خانوادگی

تحقیق حاضر از لحاظ روش تحقیق، از نوع توصیفی‌ـ همبستگی است که به صورت پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق عبارت است از کسب‌و‌کارهای خانوادگی در تهران که حداقل دو نفر از اعضای خانواده در مالکیت یا مدیریت سازمان نقش دارند. جامعه آماری بر‌اساس اطلاعات موجود، 600 شرکت بوده و حجم نمونه مورد نیاز برابر با 235 شرکت می‌باشد. ابزار اصلی جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش، پرسشنامه‌ای‌ است که روایی و پایایی آن سنجیده شده است. با توجه به مطالعات پیشینیان، پرسشنامه‌ها و مصاحبه با صاحبان کسب‌وکارهای خانوادگی، متغیرهای این تحقیق که بر بی‌علاقگی افراد برای حضور در کسب‌و‌کار خانوادگی عبارتند از خرده مقیاس چشم‌انداز مدون، خرده‌مقیاس ساختار و خرده‌مقیاس روابط متقابل. برای شناسایی متغیرهای مکنون از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. در تحلیل عاملی تاییدی ارتباط این عوامل با یکدیگر و عامل اصلی یعنی بی‌علاقگی به حضور در کسب‌وکار خانوادگی مورد سنجش قرار گرفت. ضمن تایید برازش مدل، نشان داده شد که چشم‌انداز غیر‌مدون بیشترین تاثیر را بر بی‌علاقگی و ساختار نامنسجم دارد. عوامل شناسایی شده از همبستگی بالایی با عامل اصلی برخوردار بودند. از این رو می‌توان نتیجه گرفت که سه عامل مشخص شده تاثیر زیادی بر بی‌علاقگی افراد در حضور در کسب وکارخانوادگی را دارا می‌باشند.