ارایه مدل مالی به منظور حل اختلاف در قراردادهای مشارکتدولتی– خصوصی با استفاده از نظریه بازی

یکی از مهم ترین رسالت دولت ها، خصوصاً در کشورهای درحال توسعه، اجرای پروژه‌های زیرساختی و زیربنایی است. نیاز شدید کشورها به انجام این پروژه ها از سویی و ضعف مالی، مدیریتی و اجرایی دولت در اجرای آن‌ها از سوی دیگر، لزوم بهره گیری از سیاست‌های جدید در این راستا را نمایان ساخته است. مشارکت دولت و بخش خصوصی (ppp) یکی از رایج‌ترین و پرکاربردترین این گونه سیاست‌هامی‌باشد و طی دو دهه اخیر گرایش به آن افزایش یافته است. اما ماهیت بلند مدت این پروژه‌ها و تغییرات سریع بازار موجب بروز اختلافات متعدد در طول فازهای اجرایی این پروژه‌ها شده، به گونه‌ای که بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد اکثر این پروژه‌ها با چندین مرحله مذاکره مجدد همراه بوده‌اند. این مقاله سعی دارد تا با بکارگیری نظریه بازی‌ها به عنوان یکی از کاربردی‌ترین روش‌های علمی در حل و فصل اختلافات اقتصادی، راهکار مناسبی را برای برون رفت از مشکلات مالی احتمالی و جلوگیری از بروز تاخیر در اجرای پروژه‌ها ارایه نماید. مدل ارایه شده در این تحقیق از نوع بازی‌های پویا با اطلاعات کامل بوده و بیشترین هم خوانی را با فضای واقعی دارا می باشد، به گونه‌ای که پدیده‌های مختلفی چون فرصت طلبی پیمانکار خصوصی، ارزش زمانی پول، مذاکره با پیمانکاران دیگر و هزینه‌های مختلف سیاسی تحمیل شده به دولت را لحاظ نموده است. در نهایت راه کارهایی برای پیشگیری از بروز این گونه اختلافات و بهبود فرآیند اجرایی پروژه‌های ppp ارایه شده است.