واکاوی استراتژی های نخبه گریزی مدیران در سازمان های دولتی ایران

استفاده از منابع انسانی نخبه در تصمیم سازی ها و اجرای تصمیات اتخاذ شده در سازمان های دولتی ضرورتی پذیرفته شده از سوی بسیاری از مدیران و خبرگان سازمانی می باشند، با این وجود در عمل تعداد قابل توجهی از مدیران در سطوح مختلف به دلایل مختلف و با استراتژی های متفاوت از بکارگیری و تعامل موثر با نخبگان طفره می روند. پژوهش حاضر با هدف واکاوی استراتژی های نخبه گریزی مدیران در سازمان های دولتی ایران با رویکردی ترکیبی انجام شده است. در بخش کیفی داده های مورد نیاز از طریق مطالعه کتابخانه ای منابع موجود و مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 15 نفر از خبرگان سازمان های دولتی شهر همدان و تحلیل محتوای کیفی مصاحبه ها احصا شد.جامعه آماری در هر دو بخش کیفی و کمی پژوهش خبرگان شاغل در سازمان های دولتی شهر همدان بودند.در بخش کمی ابتدا با استفاده از روش دلفی فازی اتفاق نظر 15 خبره (مرحله مصاحبه) پیرامون استراتژی های شناسایی شده و دسته بندی آنها احصا گردید. در ادامه به منظور رتبه بندی استراتژی ها مطابق جدول مورگان 108 پرسشنامه به شیوه تصادفی بین جامعه 153 نفری خبرگان سازمان های دولتی شهر همدان توزیع شد. پرسشنامه های جمع آوری شده برای رتبه بندی استراتژی ها با روش سوارا مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها نشان دادند مدیران از 39 استراتژی در قالب 4 استراتژی کلی به ترتیب اولویت: فردی،مدیریتی،سازمانی و شغلی استفاده می کنند. در پایان پژوهش نیز پیشنهاد های اجرایی و پژوهشی ارائه شده است.

Exploring Escaping from Elites Strategies of Managers in Iranian Governmental Organizations

The use of elite human resources in decisionmaking and implementation of decisions adopted in government organizations is a necessity accepted by many managers and organizational experts, however in practice a significant number of managers at different levels for various reasons and with Different strategies evade effective use and interaction with the elite. The aim of this study was to investigate the elitist strategies of managers in Iranian government organizations with a combined approach. In the qualitative section, the required data were calculated through a library study of available sources and semistructured interviews with 15 experts from Hamedan government organizations and analysis of the qualitative content of the interviews. The statistical population in both qualitative and quantitative sections of the study were experts working in government organizations in Hamadan. In the quantitative section, first, using the fuzzy Delphi method, the consensus of 15 experts (interview stage) on the identified and categorized strategies was calculated. In order to rank the strategies, according to Morganchr('39')s table, 108 questionnaires were randomly distributed among the community of 153 experts of government organizations in Hamadan. The questionnaires collected to rank strategies were analyzed using the SWARA method. The findings showed that managers use 39 strategies in the form of 4 general strategies in order of priority: individual, managerial, organizational and job. At the end of the research, executive and research suggestions are presented.