نسبت صدور انقلاب اسلامی و بیداری اسلامی از منظر امام خمینی

از نظر امام خمینی، انقلاب اسلامی ایران در سال 1357، یک تحول انسان‌شناختی و جامعه‌شناختی و مصداقی از بیداری اسلامی در مقابل استبداد و وابستگی بود و امکان یا امتناع وقوع این نوع تحول در جوامع اسلامی و جهان مستضعفان مسیله تحقیق است. حال سوال این است که مکانیسم و راهبردهای صدور انقلاب و بیداری اسلامی از منظر امام خمینی کدامند؟ و عوامل امتناع و آفت‌های آن کدامند؟ یافته‌های تحقیق بر اساس مطالعه آثار امام خمینی، نشان می‌دهند که راهبرد‌های صدور انقلاب اسلامی با انگاره فرهنگی و دولت سرمشق، مهم‌ترین مکانیسم و سه تحول مثبت انسان‌شناختی، جامعه‌شناختی و رسانه‌ای، مهم‌ترین راهبردهای آن هستند و در مقابل عکس این سه تحول مثبت، عوامل امتناع خواهند بود و بر اساس قاعده عوامل محدثه یک پدیده، عوامل مبقیه و تداوم آن هستند، زوال آن، از زوال عوامل مبقیه ناشی می‌گردد. قرینه وقوع صدور انقلاب اسلامی و بیداری اسلامی منطقه و جهان، حرکت‌های اسلامی در کشورهای اسلامی و حرکت‌های آزادی‌بخش در جهان مستضعفان است.