بررسی نقش بحران نفوذ در سقوط رژیم پهلوی دوم و پیروزی انقلاب اسلامی

پرسش اصلی تحقیق حاضر این است‌که نقش بحران نفوذ در سقوط رژیم پهلوی و پیروزی انقلاب چه بوده است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهند که رژیم پهلوی برای به دست آوردن نفوذ و فراگیرسازی سیاست‌ها و ایدئولوژی خود، اقداماتی از قبیل اصلاحات ارضی، انقلاب سفید، جشن‌های 2500 ساله، تغییر تاریخ اسلامی به شاهنشاهی، تبلیغ فرهنگ غیر بومی و غیر مذهبی و مواردی از این قبیل را انجام داد که نه‌تنها منجر به گسترش دامنه نفوذ رژیم در بین جامعه ایران نگردید، بلکه روزبه‌روز نفوذ رژیم در میان مردم کمتر شد که در نهایت منجر به تضعیف قدرت نفوذ و پایگاه اجتماعی آن و فروپاشی رژیم پهلوی گردید. روش پژوهش به‌صورت توصیفی تحلیلی و از نوع پژوهش علی می‌باشد. روش جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش به‌صورت کتابخانه‌ای و اسنادی صورت گرفته است.

examining the role of influence crisis in the downfall of the second pahlavi regime and the victory of the islamic revolution

the main question of the current research is: what was the role of the crisis of influence in the fall of the pahlavi regime and the victory of the revolution? the obtained results show that the pahlavi regime, in order to gain influence and popularize its policies and ideology, took measures such as land reforms, the white revolution, 2500-year celebrations, changing islamic history to the monarchy, promoting non-native and non-religious culture. such remedies not only did not lead to the expansion of the regime’s influence among the iranian society, but the regime’s influence among the people decreased day by day, which ultimately led to the weakening of its influence and social base and the collapse of the pahlavi regime. the research method is descriptive-analytical and causal research. the method of data collection in this research was done in the form of library and documents.