مقایسه تطبیقی دولت‌های موقت در انقلاب‌های بزرگ مورد مطالعه انقلاب فرانسه، روسیه، الجزایر و انقلاب اسلامی

انقلاب‌ها پدیده‌هایی هستند که کماکان ضرورت پژوهش را دارند. پژوهش حاضر در منظری تطبیقی - تاریخی در چارچوب نظریه‌ی کرین برینتون یکی از ویژگی‌های به ظاهر مشترک انقلاب‌های بزرگ، یعنی تشکیل و سرنوشت دولت‌های موقت را مورد بررسی قرار داده است. روایت و اشتراکات و افتراقاتِ دولت‌های موقتِ چهار انقلاب فرانسه، روسیه، الجزایر و انقلاب اسلامی با کاربست روش تطبیقی تاریخی مورد بحث قرار گرفته است.  دولت‌های موقت اقدامات مشترکی چون تعیین تکلیف قضایی و امنیتی نخبگان سیاسی رژیم پیشین، تدوین مقررات جدید دولت انقلابی و فراهم‌سازی الزامات ایجاد ساختارهای پایدار نظام سیاسی نوین را رقم می‌زنند. لکن ترکیب، مراحل شکل‌گیری، عملکرد و سرنوشت آنان متفاوت است و همین امر در نسبت با نظریه‌ی برینتون بیانگر آن است که در سطح مراحل تکاملی ادعایی وی در انقلاب‌ها، ازجمله روی کار آمدن میانه‌رو‌ها و سپس رادیکال‌ها و سرنوشت جبری انقلابیون به اصطلاح تندرو؛ یعنی ترمیدور، خدشه وارد است.

a comparative study of provisional states in major revolutions (cases of study: french, russian, algerian and islamic revolutions)

revolutions are phenomena still worthy of research. the current research has examined one of the apparently common features of great revolutions, namely the formation and fate of provisional states, in a comparative-historical perspective within the framework of crane brinton’s theory. the narration, commonalities and differences of the provisional states of the four revolutions of france, russia, algeria and the islamic revolution have been discussed using the comparative-historical method. temporary states have the same in actions such as determining the judicial and security duties of the political elites of the previous regime, compiling new regulations of the revolutionary statet and providing the requirements for creating stable structures of the new political system. however, their composition, stages of formation, performance and destiny are different and the very fact, in relation to brinton’s theory, indicates that at the level of his claimed evolutionary stages in revolutions, including the coming to power of moderates and then radicals and the imposed fate of the so-called radical revolutionaries, that is, thermidor, may not be agreed with.