بنیان‌ها و ساختار نظام بین‌الملل در رویکرد اسلام سیاسی با تاکید بر گفتمان انقلاب اسلامی

اسلام سیاسی، که همزمان و به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی در دهه‌های پایانی قرن بیستم ظهور مجدد یافت، با طرح مبانی و آموزه‌های اسلامی در راستای هویت تمدنی، ابعاد مختلف جوامع امروز، از جمله نظام بین‌الملل؛ به عنوان محیط و چارچوب رسمی فعالیت کنش‌گران را متاثر ساخته است. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی به این پرسش می‌پردازد که بنیان‌های نظری و ساختار نظام بین‌الملل مطلوب از منظر این گفتمان کدام‌اند؟ نتایج پژوهش بیان‌گر آن است که اسلام سیاسی در راستای تمدن‌سازی هویت اسلامی را در کانون عمل سیاسی قرارداده و با تاکید بر معنویت، عقلانیت و عدالت، نظام بین‌الملل را در ارتباط با هدف آفرینش جهان و انسان تعریف می‌کند. این گفتمان به منظور نظم جهانی عادلانه با منطق ساختاری نظام کنونی هم از جهت ابتنای آن بر منافع مادی مخالفت داشته و بر حاکمیت ارزش‌های الهی و انسانی تاکید می‌ورزد و هم با شکل‌دادن وفاداری فراملی، نظام بین‌الملل را براساس تقابل حق و باطل، مستکبر/ مستضعف تبیین ‌می‌کند. 

the foundations and structure of the international system in the approach of political islam with an emphasis on the discourse of the islamic revolution

political islam, which re-emerged at the same time and following the victory of the islamic revolution in the last decades of the 20th century. with proposing islamic foundations and teachings toward civilizational identity, it affected various dimensions of today’s societies, including the international system, as the official environment and framework of the activities of activists. the current research, using the descriptive-analytical method studies the question: which are the theoretical foundations and structure of the international system from the view of this discourse? the results of the research show that political islam puts islamic identity at the center of political action in the direction of civilization and defines the international system in relation to the goal of creating the world and man by emphasizing spirituality, rationality and justice. this discourse, for the sake of a just world order, opposes the structural logic of the current system both in terms of its focus on material interests and emphasizes the sovereignty of divine and human values, and by forming transnational loyalty, it makes the international system based on arrogant/poor based on the opposition of right and wrong.