ریشه یابی نظرگاه تئوریک شریعتی نسبت به مفهوم ولایت فقیه

آراء دکتر شریعتی درباره روحانیت و فقاهت در برهه‌های مختلف، صورت‌های گوناگونی یافته است. مسئله تحقیق حاضر، واکاوی بخشی از نظریات اندیشه سیاسی شریعتی است که نسبت میان روحانیت و سیاست را روشن می‌سازد. یافته‌های تحقیق با ابتنای بر روش توصیفی- تحلیلی و متن‌محور گویای آن است که شریعتی در پاره‌ای از آثار خود مواضعی آن‌چنان همسو با نیابت سیاسی اجتماعی روحانیون در عصر غیبت اتخاذ می‌کند که در بادی امر، پژوهش درباره اعتقاد یا عدم اعتقاد او به ولایت فقیه، به عنوان جایگاهی حقوقی در جامعه سیاسی شیعیان عصر غیبت را ضروری می نماید. در این راستا، ابتدا تصویری کلی از منظومه فکری شریعتی و مفصل‌های اثرپذیری وی از مکاتب و اندیشه‌های مختلف ارائه شده و سپس جایگاه سیاسی روحانیت و سیاست در قالب مفهوم ولایت فقیه در اندیشه وی تبیین گردیده است.

a root study of shariati's theoretical opinionon the concept of velayat-e-faqih

shariati’s opinions on the clergy class and fiqahat have taken different forms during different periods of time. the present research has been intended to study some of theories of shari’ati`s political thought that clarify the relationship between the clergy class and politics. the findings based on the descriptive-analytical and text-oriented method, show that shariati, in some of his works, takes such positions in line with the socio-political representation of the clergy, as a necessary legal position in the shiite political community, in the era of imam`s absence. in this regard, at first, a general picture of shariati’s intellectual system and the details of his influence from different schools and ideas are presented and then the political position of clergy and politics in the form of the concept of velayat-e-faqih in his thought is explained.