بررسی ماهیت سیاست در رویکردهای سکولاری و رویکرد اسلامی

ارتباط‌ تنگاتنگ میان انسان و سیاست، سیاست را به مفهومی سهل و پیچیده تبدیل کرده است. در تبیین ماهیت سیاست، با چهار نظریه کلان مواجه هستیم: 1. نگرش عامیانه، 2. نگرش قدرت‌محور، 3. نگرش اخلاق‌محور و 4. نگرش الهی. نگرش عامیانه، که از جریان عملی سیاست در بسیاری از جوامع نشات می‌گیرد، سیاست مقوله‌ای شیطانی از جنس زور و نیرنگ تفسیر می‌شود. در نگرش قدرت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌محور، سیاست مقوله دو چهره‌ای است که از طرفی بانی نظم و امنیت است و از طرف دیگر عامل سلطه‌گری، تعارض و پیکار. در نگرش اخلاقی، سیاست در پیوند با اخلاق معنا می‌یابد و باید انتظارات اخلاقی از آن داشت؛ و در نگرش الهی، سیاست مقوله الهی است؛ «جعل الله» و «عهد الله» است. با سیاست مسیر حرکت جامعه به سمت سعادت دنیوی و اخروی هموار می‌شود. به واسطه آن اخلاق انسانی و متعالی در جامعه منتشر می‌شود؛ دین خداوند در جامعه به جریان می‌افتد و خود از آن تغذیه کرده و بارور می‌شود.

a study of the nature of politicsin secular and islamic approaches

the close connection between man and politics has made politics an easy and complicated concept. in explaining the nature of politics, we are faced with four macro theories: 1) popular attitude, 2) power-oriented attitude, 3) moral-oriented attitude, and 4) divine attitude. in the popular attitude, which originates from the practical flow of politics in many societies, politics is interpreted as a category of force and deception. in the power-oriented view, politics is a category of two figures which, on the one hand, founds order and security, and on the other hand, the agents of domination, conflict and struggle. in the moral view, politics makes sense in relation to morality, and one should have moral expectations of it; and in the divine view, politics is a divine category; it is posed by and covenant of god. with politics, the path of society towards worldly and otherworldly happiness is paved. through it, human and transcendent morality is spread in society; the religion of god flows in the society and it is nourished and fertilized by it.