تبیین تاثیرات اسلام‌هراسی و ایران‌هراسی بر مناسبات فرهنگی ج.ا.ایران و غرب در فضای پساانقلاب اسلامی

پرسشی که نگارندگان پژوهش حاضر کوشیده‌اند تا با رویکردی توصیفی تحلیلی بدان پاسخ دهند چنین ترتیب‌بندی شده است که تاثیرات اسلام‌هراسی بر مناسبات فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و غرب در فضای پساانقلاب اسلامی چگونه ارزیابی می‌گردد؟ فرضیه‌ای که از مَعبر پرسش فوق مطرح می‌شود آن است که پدیده اسلام‌هراسی، در بُعد‌فرهنگی طی سالیان و حتی دهه‌های اخیر در یک پیشروی خزنده و آرام، از شاکله محدود و غیررسمی خود خارج شده و به شکلی هدفمند در چارچوب‌های رسمی و قانونی در سه سطحِ کلی تَجَسُم یافته است: 1. در سطح دولت: به شکل تصمیم‌گیری در اتاق فکرهای ایجاد شده؛ 2. سطح فضای عمومی جامعه: به‌صورت خشونت‌های کلامی و فیزیکی و همچنین به شکل تبعیض در حقوق شهروندی؛ و 3. سطح رسانه‌ای: به‌صورت انگاره‌سازی منفی.

Explaining the Effects of Islamophobia and Iranophobia on the Cultural Relations between the IRI and the West duringthe Post-Islamic Revolution Era

The question of the present study intended to answer with a descriptiveanalytical approach is: How may the effects of Islamophobia on the cultural relations between the IRI and the West during the postIslamic Revolution era be assessed? The hypothesis of the study is that the phenomenon of Islamophobia in the cultural dimension during the recent years and even decades in a creeping and slow progress has left its limited and informal form and embodied purposefully within a formal and legal frameworks at three levels: 1) at the government level in the form of decisions made in the think tank; 2) The level of public space of society in the form of verbal and physical violence as well as in the form of discrimination in civil rights; And 3) Media level in the form of negative imagemaking.