چالش‌های فرهنگی جریان‌های تکفیری علیه گفتمان انقلاب اسلامی و راهکارهای مقابله با آن

جریان‌های تکفیری یکی از معضلات اصلی جهان اسلام محسوب شده و باعث ایجاد نا‌امنی، خشونت، نسل‌کشی و برادر‌کشی و... شده است. این جریان‌ها با برخورداری از ویژگی‌هایی نظیر ظاهرگرایی، عقل‌ستیزی، وحدت‌گریزی، خشونت‌گرایی و بی‌توجهی به استکبار، چالش‌های زیادی علیه گفتمان انقلاب اسلامی به وجود آورده‌اند. نوشته حاضر در راستای پاسخگویی به این پرسش است که چالش‌های فرهنگی جریان‌های تکفیری علیه گفتمان انقلاب اسلامی و راهکارهای مقابله با آن چیست؟ چالش‌های فرهنگی شامل مواردی همچون: شبهه‌افکنی در اعتقادات، از میان بردن بسترهای گفتگو، تخریب آثار تمدن اسلامی، تضعیف جایگاه فکری و ایدئولوژیکی انقلاب اسلامی و... می‌شود. جهت مقابله با این چالش‌ها، راهکارهایی ازجمله تبیین صحیح گفتمان انقلاب اسلامی، آگاهی‌بخشی نسبت به جریان‌های تکفیری، دیپلماسی فرهنگی، تقریب مذاهب اسلامی و تلاش برای تشکیل نهضت علمی ارائه می‌گردد. در راستای پاسخ‌گویی به سوال مقاله، »نظریه بحران « توماس اسپریگنز مورد استفاده قرار گرفته است.

Cultural Challenges by Takfiri Currents against the Discourse of Islamic Revolution and the Ways for Opposing Them

Takfiri currents are one of the main problems in the Islamic world and have caused insecurity, violence, genocide and fratricide. These currents have posed many challenges to the discourse of the Islamic Revolution by having features such as superficiality, irrationalism, opposing unity, violencebased state, and disregarding Istikbar. The study has intended to survey the question: what may be taken as the cultural challenges of the Takfiri currents against the discourse of the Islamic Revolution and the strategies to deal with it? Cultural challenges include such cases as causing doubt in beliefs, destroying the context of dialogue, destroying the effects of Islamic civilization, weakening the intellectual and ideological position of the Islamic Revolution, and so on. To oppose these challenges, strategies are offered, including an accurate explanation of the discourse of the Islamic Revolution, awareness of Takfiri currents, cultural diplomacy, the approximation of Islamic religions, and efforts to form a scientific movement. To answer the paper's question, Thomas A. Spragens' theory of crisis has been used.