نظام سلطه و چرایی برساختن دیگری منفور: رویکردی گفتمانی

مقاله حاضر این پرسش اصلی را در کانون توجه قرار داده است که نظام سلطه جهانی به رهبری آمریکا چرا همواره به غیریت سازی پر هیاهو با جریان های مخالف، ایجاد دوقطبی خودی و غیرخودی و رواج هراس موهوم از دیگری مبادرت می ورزد؟ نگارنده با اتخاذ رویکردی گفتمانی معتقد است ریشه چنین اقداماتی را باید در نیاز مداوم گفتمان مسلط غربی (آمریکایی) به وجود دگر هراسناک برای حفظ انسجام هویتی و استمرار جایگاه هژمونی آن در بستر زمان جستجو کرد. با این حساب دگرهایی که نظام سلطه برای خود برمی سازد، نقش «بیرونِ سازنده» را برای قوام بخشی به هویت گفتمان مسلط ایفا می کنند و علی رغم تغییر مصادیق آنها به اقتضای شرایط زمانی، کارکرد یکسانی دارند. پیامد تسری این تقابل گفتمانی به عرصه سیاست جهانی را می توان آشکارا در بهره گیری رهبران آمریکا از توجیه وجود دشمنان تهدیدآفرین به منظور تداوم نظامی گری، اتخاذ موضع تهاجمی، دخالت نظامی در نقاط مختلف جهان و تولید فزاینده تسلیحات مشاهده کرد.

Domination System and the Why of Its Other-Hateful-Making:a Discourse Approach

The paper has centered on the question: why domination system with the leadership of USA always attempts to make and keep a climate full of outcry on othernessmaking with regard to opposite currents and a state being of two imaginary poles of selfish and otherness and to spread false fear of others? Using a discourse approach, the author has concluded that the why and roots of such measures should be found in durable need of dominant western discourse (that of USA) to the existence of a fearful other for keeping identity unity and continuing its hegemonic place during time. In this way, the others made for itself by domination system play the part of an expelling agent to strength the identity of dominant discourse and, in spite of their cases and temporal conditions, are of the same usage. The consequence of such discourse in international area of politics may clearly be seen in USA leaders` using it to keep and continue to militarism, invasion, military intervention in different part of the world and increasing production of weapons.