بررسیِ بینامتنیِ نگاره پادشاهی جمشید از شاهنامه بایسنقری

از آنجا که بخش عمده تاریخ نقاشی ایران را کتاب‌آرایی‌ تشکیل می‌دهد، برای ریشه‌یابی سابقه تصویری بسیاری از مضامین، همچون اساطیرِ ایران باستان، باید به این منابع مراجعه کرد. جمشید یکی از شهریاران مطرح اساطیری با ریشه‌های هند و ایرانی است که در شاهنامه‌های مصور بسیاری به تصویر درآمده ‌است. مجلس پادشاهی جمشید که در شاهنامه بایسنقری و مکتب هرات و در عهد تیموری خلق شده، از جمله سرآمدان آثاری با این مضمون است. نقاش این نگاره ناشناس است. به این ترتیب برای شناخت ویژگی‌های نگاره به بررسی اجمالی مکتب هرات و شاهنامه بایسنقری پرداخته شده ‌است. با توجه به پیوند کتاب‌آرایی با ادبیات و با استناد به مصداق مفهوم بینامتنیت در مطالعات مربوط به نقاشی ایران، تحلیل تطبیقی متن تصویری با نوشتاری روش این پژوهش در نظر گرفته شده ‌است. این نگاره با دو رویکرد ویژگی‌های صوری و جوهری در رابطه بینامتنی تحلیل شده ‌است. به این منظور جستجوی ریشه‌های این اسطوره در متون نوشتاری ناگریز می‌نماید. در نهایت از طریق تحلیل بینامتنی این نگاره می‌توان دریافت پیوند میان متن نوشتاری و تصویری در هر دو سطح مذکور به شکلی جامع نمود پیدا کرده است.