معماری مطلق: مروری بر ایدۀ متافیزیکی ارسطو از معماری

بیان مسئله: تحقیق دربارۀ «فلسفۀ معماری» چنان‌چه معنای دقیق کلمه مدنظر باشد با مطالعه در آراء فیلسوفان در خصوص معماری آغاز می‌شود. در میان اندک فیلسوفانی که دربارۀ معماری، اعم از علم یا هنر آن، سخن گفته‌اند، ارسطو با اندیشه‌های ناب و آغازین خود به راستی در مقام بلندی جای دارد. در رای این فیلسوف، معماری با شالودة آن تعریف می‌شود. شالودة بنا برای او هم‌چون اصل، مبدا در هستی انگاشته شده است. معماری به وجود عرضی و مسئلۀ عرض تحدید تعریف نمی‌شود بلکه برخلاف تصور صاحب‌نظران دورة مدرن معماری باید در بازگشت بنیاد خویش شناخته شود و نه از طریق شناخت عوارض و حالات انسانی که در زندگی در فضاهای معماری بروز می‌کند. بدین‌گونه اثر معماری در محدودۀ یک وضعیت عرضی و یا پدیداری شناخته نمی‌شود. هم‌‎و‌غم یک معمار، ساختن چیزهای عرضی بی‌پایانی که همراه خانه ساخته می‌شود نیست بلکه او چیزی را می‌سازد که سرانجام عرضی نیست و حتی در نهایت و غایت از خویشتن معمار استقلال دارد. در یک کلمه، خانه برای خود خانه و نه برای چیز دیگر ساخته شده است.هدف پژوهش: هدف از این پژوهش بررسی نظریۀ معماری ارسطویی و شناخت هستی‌شناسی ساختن معمارانه است.نتیجه‌گیری: در این تحقیق مجمل نظریۀ معماری ارسطویی از منظر و خاستگاه نظریۀ «معماری به نحو مطلق» یعنی آن معماری که مطابق با حکم فیلسوف و احتمال هستی‌شناختی ساختن معمارانه است و در دفاع از آن مورد بحث قرار گرفته و برخی ملاحظات سازنده در نظریه با استعانت از طرح ارسطویی کشف و تبیین شده است.

architecture as absolute: reviewing aristotle’s metaphysics of architecture

problem statement: research on “philosophy of architecture,” if the exact meaning of the word is considered, begins with studying the opinions in philosophy regarding architecture. among a few philosophers who have spoken about architecture, whether it is a science or an art, aristotle, with his pure and original thoughts, is truly in a high position. in the philosopher’s opinion, architecture is defined by its foundation. for him, the foundation of the building is considered the origin of its existence. architecture is not defined by the existence of accidents and the issue of the phenomenon, but contrary to the opinions of experts of the modern period, known in return for its foundation and not through the recognition of complications and human states that appear through living architectural spaces. in this way, the architectural effect is not recognized merely within the scope of a transverse or phenomenal situation. the concern of an architect is not to build endless phenomenal things along with the house but to build something that is essential in the end and is even ultimately independent of the architect himself. in a word, the house is for the house itself and not for anything else. research objective: the research objective is to investigate the aristotelian view of architecture and to know the ontology of architectural construction.conclusion: in this research, the aristotelian view of architecture is introduced from the perspective and origin of the theory of “architecture in an absolute way,”  i.e., an architecture that is in accordance with the philosopher’s ruling and the ontological possibility of architectural construction and is discussed in defense of it. some constructive considerations in the theory with the help of the aristotelian plan have been discovered and explained.