مزار پیرمراد، منظر فرهنگی ـ آیینی شهرستان بانه

منظر فرهنگی مفهومی دربردارنده ارزشهای فرهنگی ـ طبیعی بوده که حاصل تعامل میان انسان و طبیعت در طول تاریخ است. علاوه بر این مناظر فرهنگی دربرگیرنده، حافظ و بیانگر هویت و تاریخ یک منطقه و ساکنین آن هستند و از این رو حفاظت از مناظر فرهنگی و ارزشهای آن از اهمیت به سزایی برخوردار است. منظر فرهنگی، منطقهای جغرافیایی را شامل میشود که در آن آثار فرهنگی و جلوههای طبیعی با رویدادهای تاریخی و فعالیتهای انسانی درهم آمیخته است. این مفهوم در عرصه میراث بینالمللی شرح و بسط پیداکرده و به عنوان بخشی از تلاشهای صلحجویانه جهانی مطرح میشود.منظر فرهنگی، منظری طبیعی است که با فعالیت گروهی انسانی شکل پیدا کرده و میتواند از مناطق شهری و تاریخی وسیع تا یک مزرعه کوچک را دربرگیرد. محوطه مزار پیرمراد در پیوند با طبیعت پیرامون شهرستان بانه، به عنوان منظر فرهنگی ارگانیک، یکی از مکانهای آیینی در این شهرستان است، که بر اساس ویژگیهای جغرافیایی و ارتباط نزدیک با طبیعت از یکسو و قرارگرفتن در حاشیه شهر از سوی دیگر، به نقطه عطفی از نظر مذهبی و تفرجی در زندگی مردم تبدیل شده است.هدف اصلی در پژوهش حاضر بیان مبانی و مفاهیم فرهنگی ـ آیینی متبلور در منظر طبیعی ایران است که تداوم باورهای آیینی کهن را در دوران اسلامی و تا کنون جلوهگر ساخته است. سعی بر آن است با بررسی نمونه موردی مزار پیرمراد تداوم فرهنگ و آیین که از میراث با ارزش این خطه باستانی است نشان داده شود. پیوند با طبیعت، نیازهای روحی و فیزیکی استفادهکنندگان را برآورده میسازد و همین امر باعث بقا و تداوم آن در طول زمان و شاخصشدن آن به صورت مجموعهای واحد شده است. به کمک بازشناخت این ساختار میتوان در ساماندهی منظر فرهنگی و هماهنگ با نظام طبیعت در زندگی امروز بهرهبرداری لازم از این سایت فرهنگی ـ طبیعی را به عمل آورد.