تحولات فرهنگی متاثر از مدرنیته بر محتوای معماری مدارس ایران و ژاپن

بیان مسئله: در هر دوره‌ای، آموزش و فضاهای آموزشی، یکی از ارکان اساسی تکوین، توسعه و انتقال مولفه‌های فرهنگی هر جامعه بوده است. در حقیقت، مدرسه فضایی است که در طی دوره‌های مختلف و تحت تاثیر عوامل گوناگون دست‌خوش تغییرات اساسی شده است. اما در کنار این پیشرفت و فناوری، در معماری امروز ایران، ارزش‌ها و مفاهیم فرهنگی ریشه‌دار در یک معماری کم‌رنگ است.هدف پژوهش: هدف این پژوهش بررسی تحولات حاصل از مدرنیته بر معماری مدارس در ایران و ژاپن است؛ تا تحولات معماری و محتوای فرهنگی مرتبط با آن را در ایران و ژاپن طی دوره‌های گوناگون بررسی کند. علت انتخاب این دو کشور به‌خاطر وجود پیشینه غنی از معماری سنتی در هر دو بوده است.روش پژوهش: روش تحقیق کیفی و از نوع تطبیقی به شیوه هم‌سنجی لنزی بوده و اطلاعات به‌صورت کتابخانه‌ای، از طریق استناد به کتاب‌ها و پژوهش‌های پیشین در دوره‌های مختلف گردآوری ‌شده و پس از تعیین مشخصه‌هایی که باید مورد بررسی قرار گیرد درنهایت، توصیف و تحلیل مفاهیم و اصول فضاسازی در معماری این مدارس انجام شده است.نتیجه‌گیری: بازبینی‌ها نشان‌دهنده ناپیوستگی در توالی فرهنگی در آغاز مدرنیته در کشورها است که این مقوله باعث محرومیت فرهنگ بومی در میان فرهنگ‌های تازه‌وارد بوده است. اما کشوری همانند ژاپن، پس از گذشت دوره‌ای به بررسی دوباره عوامل گوناگون پرداخته و سعی در استفاده از فرهنگ بومی در دوران جدید به شکلی نو و متناسب با فرهنگ جامعه داشته که این مسیر باعث شکل‌گیری فرهنگی زنده در آن دوران بوده است. اما، این روند در ایران مسیر درستی را طی نکرده و موجب شکست در انتقال فرهنگ غنی به دوران جدید بوده است و در نهایت جهت حفظ پیوستگی در توالی فرهنگی در هرزمان لازم است تا ویژگی‌های اصلی هر دوره بررسی شده و خصوصیات فرهنگی، متناسب با آن دوره به شکلی جدید انتقال پیدا کند.

cultural changes affected by modernity on the architectural content of iranian and japanese school

abstractproblem statement: education and educational spaces have been one of the basic pillars of the formation, development, and transfer of cultural components in every period. the school as a space has undergone fundamental changes during different periods and under the influence of various factors. however, with this progress and technology, cultural values and concepts rooted in architecture are faint in contemporaneous iranian architecture.research objectives: this research examines the modernity in the architecture of iranian and japanese schools; it examines the architectural developments and related cultural content in iran and japan during different periods. the reason for choosing these two countries was their rich background in traditional architecture.research method: the research is qualitative and comparative (a lens comparative study). it used the library research method to collect data by referring to previous books and studies in different periods. finally, it described and analyzed the concepts and principles of space created in the architecture of these schools.conclusion: the reviews show discontinuity in the cultural sequence at the beginning of modernity in the countries, which has caused the deprivation of native culture among newly arrived cultures. japan, after a period, has re-examined various factors and tried to use the native culture in the new era proportionately to the culture of the society; this path has led to the formation of its living culture. however, this process in iran has not taken the right path and has caused a failure to transfer the rich culture to the new era. finally, it is necessary to examine the chief characteristics of each period and transfer cultural characteristics in a new form to maintain the cultural sequence.