بررسی رابطۀ زیرساخت سبز-آبی و کاهش آسیب‌پذیری سلامت در برابر گرمای شدید متاثر از تغییرات اقلیمی نمونه‌موردی: شهر قزوین

بیان مسئله: تغییرات اقلیمی خصوصاً روند گرمایش در دهه‌های اخیر، به‌طور فزاینده‌ای بر سلامت تاثیر گذاشته و به افزایش بیماری‌ها و مرگ‌ومیر به ویژه در شهرها انجامیده است. اجرای استراتژی سازگاری و کاهش تغییرات اقلیمی با مدیریت زیرساخت‌های سبز- آبی می‌تواند پیامدهای این تغییرات را کاهش دهد. فرضیۀ تحقیق آن است که افزایش سرانۀ زیرساخت سبز- آبی نواحی مختلف شهر، موجب کاهش دما و تعداد بیماران مرتبط با گرما در آن نواحی خواهد شد.هدف پژوهش: هدف، مقایسه بین اثر دو شاخص میزان زیرساخت سبز-آبی در جهت کاهش دما و خطرات سلامت است.روش پژوهش: شهر قزوین به‌عنوان نمونه‌موردی انتخاب شد. بیماری‌هایی که مرتبط با گرما هستند و در این پژوهش بررسی شده‌اند، عبارتند از:گرمازدگی، بیماری‌های قلبی - عروقی، سکتۀ مغزی و بیماری‌های تنفسی (به‌عنوان متغیر وابسته). تعداد این بیماران، از تماس‌های اورژانس به تفکیک نواحی شش‌گانۀ اورژانسی شهر در بازۀ زمانی فروردین 1397 تا مرداد 1399 پایش شده است. در همین بازه نقشۀ جزیرۀ حرارتی سطوح شهری مستخرج از داده‌های مودیس تولید شد. زیرساخت‌های سبزآبی به کمک نقشۀ کاربری و ndvi شناسایی و درصد مساحت و سرانۀ آنها به‌عنوان شاخص‌های میزان زیرساخت‌ها (متغیر مستقل) برای هر ناحیه محاسبه شد. تحلیل‌های آماری در نرم‌افزار spss انجام گرفت و از معیار ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. ابتدا تحلیل همبستگی خطی بین متغیر وابسته و مستقل انجام شد. سپس مقایسه‌های چندگانۀ میانگین بین نواحی برای چهار بیماری صورت گرفت و از آزمون anova استفاده شد.نتیجه‌گیری: نتایج، رابطه معکوس معنی‌دار بین سرانۀ زیرساخت سبزآبی با تعداد تماس‌های اورژانس در بیماری‌های قلبی -عروقی، سکتۀ مغزی و بیماری‌های تنفسی را نشان می‌دهد. ناحیۀ مولوی و فردوسی با کمترین سرانه و بیشترین دما، افزایش بیمار و ناحیۀ پردیس با بیشترین سرانه و کمترین دما، کاهش بیمار را دارند. چنین رابطه‌ای برای درصد مساحت صادق نیست. بنابراین مناطق شهری با جمعیت متراکم بایست در اولویت برنامه‌ریزی منظر قرار گیرند تا نابرابری سلامت منتج از تغییرات اقلیمی، کاهش یابد.

Investigating the Correlation between Blue-Green Infrastructure and Reduction of Heat-Related Health Effect Under Climate Change (Case Study: Qazvin City)

Problem statement: Climate change, especially the heating trend in recent decades, has increasingly affected human health and increased heatrelated mortality and morbidity, mainly in cities. Implementing mitigation and adaptation strategies to climate change by managing bluegreen infrastructure (BGI) can reduce the consequences of these changes. The research hypothesis is that increasing the BGI per capita in different city districts will reduce the temperature and the number of heatrelated patients.Research objective: This paper aims to compare the effect of two indicators of BGI to decrease temperature and health risks.Research method: We chose Qazvin city as the case study, and selected heatrelated diseases, heatstroke, cardiovascular disease, stroke, and respiratory (dependent variables). After that, the numbers of monthly ambulance calls for the four mentioned diseases (April 2018 to August 2020) were analyzed in all six Qazvin districts. Next, MODIS data were used to conduct Qazvin’s surface UHI  map during the mentioned period and show the BGI distribution on the city map, NDVI, as well as calculate the per capita and the percentage of the area of BGI (independent variables) in each city district by GIS. Then, We conducted a linear correlation analysis with the dependent and independent variables and employed Spearman’s Rho as the correlation measure.Conclusion: The results show an inverse correlation between BGI per capita and the number of ambulance calls for cardiovascular, stroke, and respiratory diseases. Molavi and Ferdowsi districts with the lowest BGI per capita and highest land surface temperature (LST) have the most patients, and Pardi’s district with the highest BGI per capita and lowest LST have minimum patients. Such correlation is not valid for the percentage of the area of BGI. Therefore, urban landscape planning should pay more attention to the most densely populated districts to reduce health inequality due to climate change.