راهبردهای ارتقای سرزندگی در مجتمع‌های مسکونی مسکن مهر از طریق تحلیل تجربۀ زیسته ساکنان و آراء صاحب‌نظران

بیان مسئله: نگاه مدرنیستی به سکونت و فروکاستن آن به نیازهای فیزیکی منجر به تنزل فضاهای شهری به کالبدهایی تک بعدی، غیر انسانی، بی‌روح، تهی از زندگی و تقلیل مجتمع‌های مسکونی تا حد سرپناه شد. رشد روزافزون جمعیت در جوامع شهری، به ساخت مجتمع‌های مسکونی، به خصوص در کلان‌شهرها، با رویکردهای مدرنیستی و کمینه‌گرا، صرفاً در جهت تامین سریع و ارزان سرپناه برای اقشار کم‌بضاعت جامعه، دامن زد. تقریباً یک دهه است که ساخت این مجموعه‌های مسکونی در ایران تحت عنوان مسکن مهر انجام می‌شود. از جمله موانع اصلی در این مجموعه‌ها که دامن‌گیر مسئولین امر نیز شده ‌است، مسئله‌ تامین مالی و محدودیت بودجه است.هدف پژوهش: پژوهش در صدد است تا در ابتدا سرزندگی و مولفه‌های آن را شناسایی کند و سپس به تحلیل و بررسی نقاط قوت و ضعف سه مجتمع مسکن مهر شهر پردیس (هساء، پارسه و ثامن) در دستیابی به سرزندگی، با مشاهده‌ دقیق، ثبت رفتارها و مصاحبه‌ عمیق بپردازد و در ادامه راهبردهایی جهت ارتقاء سرزندگی این مجموعه‌ها در شرایط موجود و با کمترین هزینه ارائه دهد.روش پژوهش: روش این پژوهش کیفی و پیمایشی با ابزار مصاحبه‌ باز است و در این راستا، در گام اول پس از مطالعات اسنادی و بهره‌گیری از منابع معتبر نوشتاری (کتب و مقالات) و مرور تجارب مرتبط صورت‌گرفته، مفاهیم مربوطه در قالب ابعاد و متغیرهای سرزندگی استخراج شده‌اند و در گام دوم، در مرحله‌ مطالعات پیمایشی در کنار مشاهده‌ دقیق و ثبت رفتارها، با شهروندان سه مجتمع مسکونی هساء، پارسه و ثامن به عنوان نمونه‌ موردی، مصاحبه‌ عمیق به عمل آمده‌ و اطلاعات به‌دست‌آمده از این طریق دسته‌بندی شدند و در ادامه با استفاده از روش تحلیل محتوا یافته‌های تحقیق مورد بررسی و تحلیل قرارگرفته‌اند.نتیجه‌گیری: راه حل منطقی در شرایط کنونی و مضیقه‌ مالی پروژه‌های مسکن مهر، توجه و پرداختن به مولفه‌های ذهنی، غیرمادی و غیر سرمایه‌بر سرزندگی است که از این میان نیز مطابق با آراء صاحب‌نظران و تحلیل مصاحبه‌های انجام‌شده با ساکنان، مهم‌ترین مولفه‌ غیرمادی، حس تعلق به مکان است. بخشی از مسئله‌ عدم تعلق ساکنان به محل زندگی‌شان طبیعی است چرا که ساکنان این مجتمع‌ها اغلب دارای سابقه‌ سکونت پایین هستند، هیچ آشنایی با هم ندارند و خود را در مکانی جدید و ناآشنا می‌یابند. اما می‌توان با استفاده از تدابیری سرعت ایجاد حس تعلق به مکان در ساکنان این مجتمع‌ها را افزایش داد که سیاست پیشنهادی این پژوهش، جهت تسریع در فرایند ایجاد حس تعلق به مکان، تقویت همبستگی اجتماعی و آشناساختن آنها با هم از طریق فعالیت‌های مشارکتی و تعاملی با حضور خود ساکنان است.

Strategies to promote vitality in Mehr housing complexesBy analyzing the lived experience of residents and the opinions of experts

Problem statement: Intercultural themes are usually discussed by semioticiansfrom the perspective of intertextuality and interdisciplinary. Such issues have been considered interdisciplinary by different disciplines. The scopes of intercultural discourse can be the subject of a study. However, due to various reasons including today’s necessity, it is assumed that contemporary art approaches culture through almost unlimited access. Hence, the position of cultural concepts and the constructive values of culturesare presented and preserved differently from the past.Research objective: The subject of the research is interpreted and analyzed, through exploring intercultural concepts among the works of three contemporary artists, Anselm Kiefer, Ahmad Nadalian, and JeanMichel Basquiat,to provide young artists and researcherswiththe foundations of art, thought contexts, and deeper thinking according to the existing universal contemporary artcircumstances.Research method: The nature of the present research is descriptiveanalytical and data was collected using the libraryresearch method.Conclusion: Contemporary art deals with an endless range of themes and the variety of languages used and the abundant media are available to the artist to presentvisually cultural concepts to its audience in various ways. It can be said that this has led to the emergence of new definitions of art, artist, audience, work of art, and even tools.