بررسی تطبیقی تراژدی ارسطو و آثار نقاشی کاراوادجو بر مبنای نظریۀ کاتارسیس

بیان مسئله: زمینه تاریک، نورپردازی، پیکره‌هایی با اندازه واقعی و نمایش اوج احساسات در پرتره‌ها و به عبارتی تئاتر کاملاً واقع‌گرایانه در آثار کاراوادجو، ما را بر آن می‌دارد تصور کنیم در آثار وی در مواجهه با روایت یک تراژدی قرار گرفته‌ایم که می‌تواند در مخاطب منجر به کاتارسیس گردد چراکه باید اذعان داشت روان‌پالایی فقط در نمایشنامه‌نویسی شکل نگرفته است، بلکه اثرات آن را در دیگر هنرها اعم از نقاشی، موسیقی و نیز پیکره‌سازی می‌توان مشاهده کرد. مسئله اصلی در مقاله حاضر این است که چگونه یک اثر نقاشی می‌تواند تراژدی را در ذهن مخاطب متبادر سازد و به تبع آن تاثیرات روان‌پالایی یا کاتارسیس داشته باشد؟هدف پژوهش: این مقاله در پی آن است تا تطبیقی میان تراژدی ارسطو و آثار نقاشی کاراوادجو بر اساس نظریه کاتارسیس (روان‌پالایی) انجام دهد.روش پژوهش: روش تحقیق در این مقاله توصیفی - تحلیلی بوده و جمع‌آوری اطلاعات با استناد به منابع کتابخانه‌ای و بررسی آثار نقاشی در منابع موجود انجام پذیرفته است. برای این منظور و تطبیق آثار نقاشی کاراواجو، تعداد پنج اثر به صورت تصادفی انتخاب و بر اساس رویکرد پژوهش مورد تجزیه، تحلیل و تطبیق قرار گرفته‌اند. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش بر این مقوله تاکید داشت که در آثار کاراوادجو با یک تئاتر کاملاً واقع‌گرایانه از تضادها شامل: نور و تاریکی، پیری و جوانی، زندگی و مرگ، قدرت و ضعف به صورت همزمان سر و کار داریم، وی صحنه را با نمایشی خارق‌العاده از طریق حضور این چهره‌ها و شدت احساسات آنها طراحی می‌کند. لذا با توجه به تعریف ارسطو از تراژدی و تطبیق آن با آثار کاراوادجو، آثار وی دارای فرم تراژیک است و موجب کاتارسیس و روان‌پالایی در مخاطب می‌شود.

Aristotelian Tragedy and the Art of Caravaggio: A Comparative Study Based on the Concept of Catharsis

Problem statement: Hallmarked by dramatic lighting against dark backgrounds, lifesize figures, and raw emotions—in other words, a visual style resembling a thoroughly realistic play—Caravaggio’s paintings look like scenes of a tragedy and can therefore inspire catharsis in the viewer. Catharsis is not limited to drama and is found also in other art forms, including painting, music, and sculpture. This study attempts to understand how a painting can evoke tragedy and, in turn, produce catharsis.Research objective: The study aimed to compare Aristotelian tragedy and the art of Caravaggio from the standpoint of catharsis.Research methodology: In this descriptiveanalytical study, data was collected through a desk research method, and five Caravaggio paintings were selected at random for visual analysis and comparison.Conclusion: The study found that a Caravaggio painting is a completely realistic “theater of contradictions” in which light and darkness, youth and old age, life and death, and strength and weakness are portrayed simultaneously. The painter arranged his scenes with an extraordinary display of faces expressing raw emotions. Based on a comparison between Aristotle’s definition of tragedy and Caravaggio’s paintings, his art is tragic in form and capable of effecting catharsis in viewers.