جریان حقیقت در پادسینمای محمدرضا اصلانی بر مبنای دیدگاه مارتین هیدگر در «سرآغاز کار هنری» مطالعۀ موردی: فیلم «جام حسنلو، داستان کسی که می‌پرسد»

یان مسئله: بیان مسئله: مطالعه ارتباط سینما و فلسفه، یکی از مهمترین زمینه‌های مطالعاتی بینا رشته‌ای است. استفاده از ایده‌های فلسفی فیلسوفان غربی برای خوانش آثار هنرمندان شرقی، می‌تواند زمینه‌های دستیابی به ارزش‌های آثار هنری را ارتقاء بخشد. دیدگاه «مارتین هایدگر» و استفاده از تفکرات او در خوانش آثار پادسینمائی «محمدرضا اصلانی» یکی از موضوعات نوین بینارشته‌ای میان سینما و فلسفه است. «هیدگر» معتقد است که بودنِ شاعرانه، متمایز با دیگر بودن‌هاست و در زبان به مثابۀ خانه وجود تجلی پیدا می‌کند. حقیقت در زبانِ شاعرانه، از بودن تا شدن جریان می‌یابد؛ این جریان از منشاء اثر هنری تا شاعرانه سکنی گزیدنِ هنرمند در اثرش ساری و جاری است. اگر پادسینما (acinema) را به مثابه هنر شاعرانه در نظر بگیریم، قرابتِ بسیاری با دیدگاه و نظر هیدگر بروز می‌دهد. بنا به نظر ژان «فرانسوا لیوتار»- فیلسوف معاصر فرانسوی- پادسینما نوعی سینمای نامتعارف است که دو نوع حرکت یعنی حرکت بیش از اندازه و سکون بیش از اندازه، مهمترین عنصر سبکی آن است. محمدرضا اصلانی با پشتوانۀ شاعرانه‌اش، حرکتی در فیلم‌هایش می‌سازد که با تاکید بر سکون به عنوان تاملی درونِ جهانِ تصویر، یادآور ایدۀ هیدگر دربارۀ تبیینِ جریانِ حقیقت است. فیلم جام حسنلو، داستان کسی که می پرسد تولید سال 1346 خورشیدی از نمونۀ آثاری است که با خوانشِ شاعرانه نقش‌های حک شده بر روی جام حسنلو به عنوان یکی از آثار برجستۀ ایرانِ باستان، تلاش می‎کند جریانی از حقیقت بسازد که هیدگر در فلسفه خود از آن سخن گفته است.هدف پژوهش: معرفی پادسینمای محمدرضا اصلانی به‌عنوان جلوه‌ای از ارائۀ جریان حقیقت در اثر هنری بر مبنای آرای هیدگر. روش پژوهش: این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است و در گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه‌ای و رجوع به آثار تصویری محمدرضا اصلانی استفاده شده است. نتیجه‌گیری: محمدرضا اصلانی، با اتکا به شناخت حرکت پادسینمایی و با تاکید بر ارائۀ تصاویری همراه با سکون، جریانی از حقیقت را در آثارش می‌سازد که دو سوی حقیقت، یعنی تحقق و جریان آن، در خود اثر و ایجاد و پدیدارشدن آن توسط اثر را شامل می‌شود.

The Happening of Truth in Mohamadreza Aslani’s Acinemawith Special Regard toMartin Heidegger’s View on “The Origin of the Work of Art”Case Study: “Hassanlou Chalice: The Story of a Person Who Asks”

Problem statement: The study of the relationship between cinema and philosophy is one of the most important fields of interdisciplinary studies. Using the philosophical ideas of Western philosophers to read the works of Eastern artists can enhance the achievement of the values of artworks. Martin Heidegger’s view and the use of his thoughts in reading the Acinematic works of Mohammad Reza Aslani is one of the new interdisciplinary topics between cinema and philosophy. Heidegger believes ‘poetic-being’ is differentiated from other beings and emerges in language as “the house of being”. The truth in poetic language is happening and emerging from being to becoming, furthermore the mentioned happening, from the origin of the art work to poetic dwelling of the artist in his work is an ongoing and current dynamic process. If we consider Acinema as a poetic art, a noticeable similarity with the vision and notion of Heidegger would be appeared. According to Lyotard`s view, the French contemporary philosopher, Acinema is an unconventional current in cinema in which two current, excessive movement and stillness. Mohammad Reza Aslani, as a filmmaker with his poetical and philosophical background, has builds up a movement in his films that by focusing on stillness concerning a deep thought through the world of images, reminds us the Heidegger`s idea of specifying the happening of truth. In one of his movie called ‘Jâm-e- Hassanlou’ (Hassanlou`s chalice, the story of a person who asks) that produced in 1967, he has tried to decipher the engravings on the chalice by the poetic description so as to build up an emerging of truth which Heidegger explained in his philosophy. It is worth to mention that Hassanlou`s chalice is amongst eminent artifacts of ancient Iran.Research objectives: Introducing Mohammad Reza Aslani`s Acinema as an epitome of truth`s happening in work of art based on Heidegger`s philosophy.Research method: The methodology of this research paper is based on descriptive-analytic approach where in gathering information, library method is used by referring to the visual works of Mohammad Reza Aslani, the contemporary Iranian filmmaker.Conclusion: Aslani, relying on the identification of Acinematic movement and by emphasizing on images with stillness, builds up a happening of truth in his works including two aspects of truth: happening and emerging of truth in the work itself and appearing of truth by the work itself.