واسازی برج بابل خوانش نقاشی «برج بابل»، اثر «پیتر بروگل» با تکیه بر آرای دریدا

بیان مسئله: آثار پیتر بروگل اغلب به عنوان آثاری تمثیلی و با دلالت‌های معنایی متناقض در تاریخ هنر مورد اتفاق نظرند. نقاشی برج بابل بروگل در عین اینکه بازنمایی‌ای بصری از روایت اسطوره‌ای-مذهبیِ برج بابل است، تفاسیر چندگانه و متناقضی را نیز پدیدار می‌سازد. ژاک دریدا از نظریه‌پردازان پساساختارگرا، روایت برج بابل را با رویکرد واسازانه و در ضدیت با سنت فلسفیِ اصالت و یگانگی معنا مورد تحلیل قرار داده است.روش پژوهش: این پژوهش می‌کوشد با استفاده از رویکرد پساساختارگرایانه‌ دریدا، با تجزیه و تحلیل ساختاری و تفسیر اسناد و منابع موجود، جنبه‌های مختلف اثر برج بابل بروگل را با توجه به زمینه‌ تاریخی‌اش مورد بررسی قرار دهد.هدف پژوهش: این مقاله با هدف فراهم آوردن خوانشی چندصدایی و سیال، با ردکردن معنای قطعی اثر، در هم‌سویی با تحولات نقد و زیباشناسی معاصر درصدد پاسخگویی به این پرسش‌هاست: ساختار نقاشی برج بابل چه نسبتی با عوامل برون‌متنی برقرار می‌کند؟ در فرایند نقد واسازانه‌ اثر، چه ابعاد معنایی مشخص می‌شوند؟ خوانش تفسیری اثر چگونه با جهت‌گیری نقد معاصر مرتبط می‌شود؟نتیجه‌گیری: نقد واسازانه‌ اثر با آشکارکردن تناقضات و سطوح معنایی چندگانه، نشان‌دهنده‌ این مسئله است که نقاشی به‌صورت هم‌زمان، استعاره‌ای تصویری است از شکست، ناتوانی و زوال قدرتِ سیاسی حکومت معاصر نقاش در بستر تاریخی. در عین حال تجسمی مثبت از ساختِ گونه‌ای آرمان‌شهر با فعالیت و کوشش انسانی را در انطباق با زمینه‌ فرهنگی و اجتماعی اثر بازتاب می‌دهد. این خوانش چندصدایی می‌تواند با رد تفاسیر کلیت‌گرا و مطلق، مظهر طبیعت متغیر و متکثر کنش نقد معاصر در حوزه‌ هنر به شمار آید.

Deconstruction of the Tower of BabelReading the Painting of the Tower of Babel by Pieter Bruegel through the Lens of Derrida

Problem statement: There is a consensus in the history of art that Peter Bruegel’s works are allegorical reflecting contradictory semantic implications. Bruegel’s the Tower of Babel, while being a visual representation of the mythologicalreligious narrative of the painting, has multiple and contradictory readings. Jacques Derrida, one of the poststructuralist theorists, has analyzed this narrative using a deconstructive approach and in contrast with the philosophical tradition of the originality and unity of meaning.Research method: Using Derrida’s poststructuralist approach, this study attempts to examine the different aspects of the Tower of Babel Bruegel in its historical context. To this purpose, we analyzed and interpreted the existing documents and sources using structural analysis.Research objective: This study aims to provide a polyphonic and fluid interpretation in line with the developments of contemporary criticism and aesthetics. By rejecting the definite meaning of the work, this research seeks to answer these questions: What is the relationship between the painting structure of the Tower of Babel and extratextual factors? What semantic aspects do emerge in the deconstructive critique of the work? How does the interpretive reading of the work relate to the orientation of contemporary criticism?Conclsion: By revealing multiple contradictions and layers of meaning, deconstructive critique of the work shows that painting is at the same time a metaphorical image of the failure, inability, and decline of the political power of the contemporary government in the time of the painter in the historical context. At the same time, it reflects a positive embodiment of the construction of a utopia developed by human activity and effort aligned with the cultural and social context of the work. By rejecting holistic and absolute interpretations, the polyphonic interpretation can be considered as a manifestation of the pluralistic nature of contemporary critical action in the field of art.