انجماد ویرانه‌های مالیخولیایی: تحلیل روان شناختی مضامین نقاشی های دورۀ سوم ایران درودی

بیان مسئله: «دوره‌ یخبندان» از مهمترین دوره‌های کاری «ایران درودی» است. دوره‌ای که از اواخر دهه‌ پنجاه آغاز و تا دهه‌ شصت ادامه می‌یابد. «ازدست‌دادن» و «فقدان» از مضامین تکرارشونده‌ آثار این دوره هستند. در این مقاله با اتخاذ رویکردی «روان‌شناختی» و با بسط نظری مفهوم «سوگ» و «مالیخولیا» کوشش شده است پرتویی بر وجهی از محتوای مستتر در این آثار افکنده شود. ازاین‌رو با تمرکز بر مشابهت‌های فرمی و موضوعی نقاشی‌های این دوره، «چگونگی» تجسم «سوگِ مالیخولیایی» در این آثار بررسی شده است.هدف پژوهش: این مقاله از منظری روان‌شناختی در پی تفسیری بر «چگونگی» کاربستِ فرم‌ها و موضوع‌های ناظر بر مفهوم «فقدان» در آثار دوره‌ سوم ایران درودی است.روش پژوهش: در این مقاله به روشی توصیفی-تحلیلی به بررسی فرم و  موضوع در آثار دوره‌ سوم (اواخر دهه‌ پنجاه و دهه‌ شصت) ایران درودی پرداخته‌ شده است و داده‌ها به شیوه‌ «کتابخانه‌ای» گردآوری شده‌اند.نتیجه‌‌گیری: در آثار دوره‌ «یخبندان» درودی، تجسمِ خسران‌های شخصی (مرگ عزیزان) و اجتماعیتاریخی (شکوهِ ازدست‌رفته‌ وطن) به هم آمیخته‌اند و تمنای نقاش در حفظ و جاودان‌کردن ابژه‌ ازدست‌رفته به اشکال گوناگون تجسم‌یافته است. تصویرِ «ویرانه‌ها» در افقِ‌ بیکران˚ که ساختار غالب آثار این دوران را تشکیل می‌دهند، واجدِ ارجاعاتی موکد به «وطن» و بازنمایی «ازدست‌دادن» آن است. در این آثار برای «جاودانی» و «ابدی» نمودن ابژه‌های ازدست‌رفته، فرم‌ها در پرده‌ای از یخ قرارگرفته و منجمد شده‌اند.در این بازنمایی‌ها علاوه بر تاثیر مرگ عزیزان، تبعید خودخواسته از وطن و جنگ تحمیلی دهه‌ 60، رگه‌هایی از گفتمان «باستان‌گرایی» بازمانده از دوران پهلوی نیز مشهود است. تکرارِ پیوندِ مفاهیمی مانند «مرگ»، «ویرانه»، «وطن»، «جاودانگی» و «ابدیت» در زمینه‌ این آثار دلالت بر نوعی «سوگ مالیخولیایی» دارد؛ در این زمینه می‌توان آثار دوره‌ یخبندان درودی را در امتداد تجسم‌گونه‌ای «زیباشناسی فقدان» تعبیر کرد.

The Freezing of Melancholic Ruins: A Psychological Analysis of Themes in Iran Darroudi’s Third Period of Artworks

Problem statement: Between the 1970s to 1980s, the “Freezing Period” is one of the most prominent periods in Iran Darroudi’s career. &Loss& is a recurring themes of the works of this period. This paper intendsed to shed light on an aspect of the latent content in these artworks using a psychological approach and theoretically expanding two concepts: &mourning& and &melancholia.&Research objective: This paper gives a psychological interpretation of how “lossrelated” forms and themes have been applied in Iran Darroudi’s Third Period of artworks.Research method: This paper is a descriptiveanalytical investigation of form and theme in the artworks ofIran Darroudi in the Third Period, from the late ’70s to ’80s. The study used the library approach for data collection. Conclusion: Darroudi’s works in the &freezing period& present an interwoven embodiment of personal losses (the death of loved ones) and socialhistorical losses (lost glory of the homeland), and the artist has visualized her desire to preserve and immortalize the lost object in various forms. The image of &ruins& on an eternal horizon, the predominant element in Darroudi’s works in this era, gives robust references to &homeland& and representation of &losing& it. The artist has tried to &immortalize& and &eternalize& the lost objects by freezing forms behind a curtain of ice. These representations involve streaks ofarchaism discourse remaining from the Pahlavi era as well as the effect of the death of loved ones, selfexile, and the imposed war with Iraq in the 1980s. The recurrence of the attachment between the concepts of &death,& &ruins,& &homeland,& &eternalness,& and &eternity& in the context of these artworks implies some sort of &melancholic mourning.& In this regard, Darroudi’s works in the Freezing Period can be interpreted as in line with the embodiment of a type of &aesthetics of loss&.