قابلیت‌های روش شفاهی در انتقال و حفاظت معنا در میراث فرهنگی

بیان مسئله: میراث فرهنگی، ورای صورت بیرونی، حامل معنایی است که وجه درونی و ماهوی آن را شکل می‌دهد. از آنجا که در حفاظت آثار توجه به هر دو وجهِ معنایی و صوریِ آن‌ها ضرورت دارد، لازم است «حفاظت و انتقال معنا» در میراث فرهنگی با رویکردی مناسب مورد توجه قرار گیرد. طیف وسیعی از اشکال میراث فرهنگی ازجمله خلق هنری، کتابت، آداب و طریقت در حِرَف سنتی و بیان شفاهی علاوه بر اینکه تجلیات مختلف میراث را شکل می‌دهند، روش و محملی برای انتقال معنا نیز محسوب می‌شوند. در این میان، روش‌های غیرکالبدی، به‌واسطۀ نامحسوس بودن، کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند و ابعاد مختلف آن‌ها به‌خوبی شناخته نشده است. درنتیجه، خطر فراموشی و نابودی این روش‌ها و بالطبع معانی منتقل‌شده از طریق آن‌ها نیز افزایش می‌یابد. یکی از این روش‌ها روش انتقال شفاهی است.هدف پژوهش: مقالۀ حاضر در پی بازشناخت روش شفاهی در حفاظت آثار و زمینه‌سازی احیای آن در حفاظت میراث معنوی ایران است، با این فرض که انتقال شفاهی معانی در میراث معنوی برخلاف تصور موجود در بسیاری موارد به دلایلی فراتر از عدم امکان ثبت مکتوب صورت می‌گرفته است. بنابراین می‌توان گفت این مقاله به دنبال پاسخ این سوال است که چه قابلیت‌هایی سبب شده روش شفاهی به‌عنوان یکی از روش‌های انتقال و حفاظت معانی در جوامع سنتی به کار گرفته شود. روش پژوهش: در این مقاله با مراجعه به متون مکتوب به بررسی برخی علل سلبی و ایجابی کاربرد روش شفاهی و سپس به تحلیل منطقی آن‌ها پرداخته می‌شود. علت انتخاب این روش تناسب آن با ماهیت معنا است.نتیجه‌گیری: مقاله چنین نتیجه می‌گیرد که در روش شفاهی علاوه بر حفظ معنا از گزند نااهلان به استناد تعابیر و مفاهیمی که در متن مقاله به آن‌ها اشاره شده معنا به‌صورت زنده و پویا تداوم می‌یابد؛ و نتیجۀ دیگر حاصل از مقاله نیز این است که به دلیل اهمیت و به‌کارگیری قابلیت‌های درونی انسان در پذیرش و انتقال معنا برای احیای آن در حفاظت به معنای امروزی، تربیت انسان واجد اهلیت، به‌عنوان محمل معنا، ضروری است.

The study of the Capabilities of Oral Methods of Intercultural Communication in Transmission and Preservation of Concept in Cultural Heritage

Problem statement: Beyond the external form, cultural heritage, carries the meaning that forms its internal and essential aspect. In the protection of works, since, it is necessary to pay attention to both their semantic and formal aspects, it is necessary to pay attention to the “protection and transmission of meaning” in cultural heritage through an appropriate approach. A wide range of forms of cultural heritage, including the creation of art, writing, principles and approaches in the traditional profession and oral expression, in addition to forming various manifestations of heritage, are also a method and means of transmitting the meaning. Among these, due to their imperceptibility, nonphysical methods, have received less attention and their various dimensions take little regard. Consequently, the risk of forgetting and destroying these methods and, of course, the meanings conveyed through them increases. One of these methods is the oral transmission method.Research objective: The present article aims at recognizing the oral method in the protection of works and paving the way for its revival in the protection of Iran’s spiritual heritage, assuming that the oral transmission of meanings in the spiritual heritage, in many cases, has taken place for reasons beyond the impossibility of written recordings. Therefore, it can be said that this article seeks to answer the question of what capabilities have caused the oral method to be used as one of the methods of transmitting and preserving meanings in traditional societiesResearch method: Referring to written texts in this paper, some negative and positive reasons for the use of oral methods are analyzed and then their logical analysis is performed. The cause behind choosing this method is its relevance to the essence of meaning.Conclusion: The paper concludes that, based on the interpretations and concepts mentioned in the text of the article, in the oral method, in addition to preserving the meaning from the damage of the incompetent, the meaning continues vividly and dynamically; another result of the paper is that, due to the importance and use of human inner capabilities in accepting and transmitting meaning to revive it in the protection in contemporary meaning, it is necessary to train qualified human beings as bearers of meaning.